Zarabianie w mediach społecznościowych i na blogu a koszty

Zarabianie na blogu i w mediach społecznościowych jest bardzo powszechne, ale z uwagi na brak szczególnych regulacji w przepisach budzi często wiele pytań i wątpliwości. Prawidłowość dokonywania rozliczeń podatkowych wiąże się zarówno z właściwym wykazywaniem kwot przychodów i kosztów uzyskania przychodów. Mniej wątpliwości budzi określenie osiąganych przychodów niż zaliczanie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Co może być kosztem uzyskania przychodów?

Koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia czy zachowania źródła przychodów. Katalog wyłączeniowy z kosztów podatkowych został opisany w art. 23 ustawy o PIT. Ponadto koszty muszą spełniać szereg dodatkowych warunków:

• muszą mieć związek z prowadzoną działalnością gospodarczą,
• muszą być właściwie udokumentowane,
• muszą mieć definitywny charakter (kosztem nie może być zaliczka na poczet przyszłej dostawy),
• nie mogą stanowić kosztów reprezentacji, które są wyłączone z kosztów podatkowych.

Koszty uzyskania przychodów a status influencera

Influencer – tak często nazywana jest osoba wpływowa w mediach społecznościowych lub mająca bloga. Z taką działalnością często wiąże się możliwość uzyskiwania przychodów. Wielu influencerów zastanawia się, co właściwie może ująć w kosztach uzyskania przychodów.

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przede wszystkim doprecyzować, w jakich przypadkach osoba zarabiająca w mediach społecznościowych może pomniejszać osiągane przychody o koszty. Przychody influencera mogą być rozliczane z:

• działalności gospodarczej,
• działalności wykonywanej osobiście, m.in. umowa zlecenie, umowa o dzieło,
• działalności nierejestrowanej,
• najmu powierzchni reklamowych.

W zależności od tego, jaką formę rozliczania przychodów przyjęto, będzie można przyjrzeć się kosztom uzyskania przychodów.

Koszty w działalności gospodarczej influencera

W przypadku działalności gospodarczej można ujmować koszty w faktycznie poniesionej wysokości, które mają związek przyczynowo-skutkowy z naszą firmą. Katalog kosztów uzyskania przychodów jest otwarty, a charakter kosztów zależy od profilu działalności. Dlatego nie ma możliwości stworzenia wykazu kosztów podatkowych.

Kwalifikacja wydatków związanych z działalnością gospodarczą w mediach społecznościowych odbywa się na takich samych zasadach, jak w każdym innym rodzaju działalności gospodarczej. Osoby reklamujące towary/usługi, prowadzące specjalistycznego bloga, czy udostępniające powierzchnie reklamowe na swojej stronie internetowej, mogą ująć w kosztach wszystkie niezbędne wydatki z tym związane.

Taki wydatek w każdym przypadku powinien być indywidualnie przeanalizowany: czy może służyć uzyskaniu przychodu bądź zabezpieczeniu źródła przychodu.W jednym z wyroków sądowych z 10 lipca 2017 roku sygn. akt I SA/Gl 287/17 WSA w Gliwicach wskazało m.in.:

“Należy zdać sobie sprawę, że na popularność bloga ma wpływ wiele czynników, między innymi takich jak jego pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych, reklama bloga w środkach masowego przekazu, osoba blogera (osoby znane przyciągają więcej odwiedzających), wreszcie temat i treść wpisów – atrakcyjność przekazu. Nie można jednak tracić z pola widzenia, że aby taka treść mogła powstać, bloger musi ponieść pewne wydatki związane z tematyką i treścią prowadzonego bloga, inaczej bowiem nie będzie miał narzędzi, aby dotrzeć do reklamodawców i innych zleceniodawców, a tym samym – aby osiągnąć jakikolwiek przychód. Tylko natomiast blog popularny, atrakcyjny wizualnie, mający dużą liczbę odwiedzających może przynieść przychody z jego prowadzenia, o których mowa we wniosku o interpretację.”

Niewątpliwie w prowadzonej działalności gospodarczej można ujmować koszty, które mają bezpośredni lub pośredni związek z działalnością w mediach społecznościowych. Ważne jest, aby ponoszone wydatki nie miały charakteru osobistego, bo mogą nie zostać uznane w prowadzonej działalności. Jak słusznie podkreślił sąd w powyższym wyroku, każda sytuacja ma charakter indywidualny, dlatego w przypadku wątpliwości najlepiej wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Koszty poza działalnością gospodarczą

W przypadku, gdy osoba zarabiająca w mediach społecznościowych nie prowadzi działalności gospodarczej wówczas osiąga przychody z:

• działalności nierejestrowanej,
• z działalności wykonywanej osobiście, m.in.: umowa zlecenie, umowa o dzieło,
• z najmu powierzchni reklamowych.

Przy działalności nierejestrowanej

można pomniejszyć przychody o koszty podatkowe w zeznaniu rocznym. Koszty powinny być prawidłowo udokumentowane i mieć związek z działalnością nierejestrowaną. Wówczas dochód będzie stanowił różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w kwotach faktycznych.

Przy działalności wykonywanej osobiście

w grę wchodzi najczęściej umowa cywilnoprawna, która reguluje kwestie wynagrodzenia. W tym przypadku zleceniodawca przy rozliczaniu takiej umowy będzie naliczał zryczałtowane koszty uzyskania w wysokości 20% lub 50% w zależności od charakteru umowy. Przy działalności wykonywanej osobiście nie ma możliwości rozliczenia kosztów faktycznie poniesionych.

Przy najmie powierzchni reklamowych

o kosztach podatkowych będzie decydowała przyjęta forma rozliczania przychodów. Koszty faktycznie poniesione będzie można rozliczać wybierając zasady ogólne opodatkowanie według skali podatkowej. Natomiast decydując się na zryczałtowany podatek dochodowy nie będzie można pomniejszyć przychodów o koszty uzyskania.

Możliwość pomniejszenia przychodów o koszty ich uzyskania jest bardzo ważna, ponieważ wpływa to również na zmniejszenie podatku do zapłaty. Dlatego osoby zarabiające w mediach społecznościowych powinny dokonać analizy ponoszonych wydatków w związku z tą aktywnością, ponieważ może się okazać, że akurat w ich przypadku lepiej będzie rozpocząć działalność gospodarczą, niż pracować na umowę cywilnoprawną.