Jak powszechnie wiadomo prawo autorskie przysługuje jego twórcy, co oznacza, że każde wykorzystanie cudzego utworu bez uprzednio zdobytej jego zgody jest niezgodne z prawem. Obok powszechnie znanej odpowiedzialności cywilnej, dzięki której poszkodowany możne dochodzić roszczenia przykładowo o zaniechanie i usunięcie skutków naruszenia (roszczenia niemajątkowe) istnieje też odpowiedzialność karna.
Jeśli zastanawiasz się co się kryje pod odpowiedzialnością karną i jaka kara przysługuje za naruszenie praw autorskich do cudzego utworu, przeczytaj niniejszy artykuł.
W pierwszej kolejności wyjaśnić należy pojęcie utworu. Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Z kolei w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych znajduje się przykładowy katalog utworów, wśród których ustawodawca wyróżnia:
Z powyższych regulacji niewątpliwie wynika, że utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Co więcej utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona do niego przysługuje niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.
Zastanawiasz się czy pomysł jest chroniony prawem autorskim? Jeśli tak, to przejdź do tego artykułu.
Zgodnie z przepisem art. 115 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych:
Powyższy przepis reguluje odpowiedzialność karną związaną z plagiatem i reguluje on prawa obejmujące zarówno prawa osobiste jak i majątkowe. Niewątpliwie za przywłaszczenie sobie autorstwa cudzego utworu, dokonania niedozwolonego z prawem zapożyczenia fragmentu utworu bądź jego całości, przy jednoczesnym zatajeniu źródła i jego twórcy grozi:
Jeśli chodzi o plagiat i nielegalne wykorzystanie utworu innego twórcy, to najbardziej znanym przykładem jest sprzedaż i kupowanie prac dyplomowych. Ponad wszelką wątpliwość kupujący taką pracę realizuje znamiona czynu zabronionego, o którym mowa w przepisie art. 115 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Przepis art. 116 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że:
Powyższa regulacja przewiduje:
Do dokonania czynu zabronionego dochodzi z chwilą udostępnienia utworu przez sprawcę i umożliwienia innym osobom zapoznania się z nim. Jeśli chodzi przykładowo o udostępnienie (rozpowszechnienie) dane utworu w Internecie, to należy pamiętać, że nie każdy sposób udostępnienia można uznać za naruszenie przysługujących ich właścicielowi praw autorskich. W pierwszej kolejności należy ustalić czy udostępnione utwory są już ogólnodostępne dostępne w Internecie i można do nich dotrzeć, bez konieczności korzystania z linku umieszczonego przez sprawcę.
Kolejnym przykładem rozpowszechnienia utworów jest ich rozpowszechnianie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W orzecznictwie wskazuje się, że rozpowszechnianie utworów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tj. np. dyskoteka bez zezwolenia uprawnionego podmiotu może być uznane za formę kwalifikowaną przestępstwa, bowiem z istoty prowadzenia takiej działalności wynika ukierunkowanie na osiągnięcie korzyści majątkowych i zysku. Zysk ten pozostaje w związku z nielegalnym rozpowszechnianiem cudzych dzieł muzycznych, gdyż istotą dyskoteki jest zabawa taneczna przy utworach muzycznych [tak Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim – II Wydział Karny z dnia 30 marca 2016 r., sygn. akt II K 485/15].
Niewątpliwie za rozpowszechnianie cudzego utworu bez pozwolenia grozi:
Przepis art. 117 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że:
Powyższa regulacja koncentruje się na nieuprawnionym utrwalaniu lub zwielokrotnianiu utworów w celu ich dalszego rozpowszechniania. Poprzez utrwalenie należy rozumieć wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową. Osoby, które decydują się na nabycie wideogramu, fonogramu, programu lub gry komputerowej zwielokrotnionej bez uprawnienia robią to z uwagi na niską cenę takiego produktu. Nie ulega wątpliwości, że firmy fonograficzne, wideograficzne oraz producenci programów ponoszą z tytułu samego procederu tzw. “piractwa” szkody. Należy je jednak zakwalifikować jako wynikłe z następstw czynu, a nie jako rzeczywiste szkody wynikłe bezpośrednio z przestępstwa [tak Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie – IV Wydział Karny z dnia 9 sierpnia 2016 r., sygn. akt IV K 335/13].
Niewątpliwie za tzw. piractwo grozi:
Zgodnie z przepisem art. 118 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Przestępstwo w postaci paserstwa może być popełnione w kilku równorzędnych formach sprawczych poprzez:
Paserstwo co do zasady koncentruje się na uzyskaniu za pomocą czynu zabronionego rzeczy bądź pomaganiu do jej zbycia. Zazwyczaj paserstwo jest kojarzone z rzeczami pochodzącymi z kradzieży. Z kolei na gruncie analizowanej ustawy paserstwo odnosi się do podejmowania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nabywaniu lub pomaganiu w zbyciu oraz przyjmowaniu lub pomaganiu w ukryciu przedmiotu będącego nośnikiem utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawienia lub wbrew jego warunkom.
Niewątpliwie za tzw. paserstwo grozi:
Zgodnie z przepisem art. 118(1) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Przestępstwo to może być popełnione w kilku formach, tj.:
Niewątpliwie za tworzenie urządzeń do usuwania zabezpieczeń grozi:
Kto uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie prawa do kontroli korzystania z utworu, artystycznego wykonania, fonogramu lub wideogramu albo odmawia udzielenia informacji przewidzianych w art. 47,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Poprzez utrudnianie należy rozumieć ograniczanie, powstrzymywanie od dokonywania czynności kontrolnych. Z kolei poprzez utrudnianie należy rozumieć, przykładowo przekazywanie niekompletnych materiałów na żądanie podmiotu, który ma do tego uprawnienia.
Czyny zabronione określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych mają jeden przedmiot ochrony, a mianowicie dobro prawne stanowiące treść praw autorskich. Wśród naruszeń praw autorskich zagrożonych karą grzywny, ograniczenia wolności bądź jej pozbawienia ustawodawca w ustawie o prawie autorskim wyróżnia plagiat, naruszenie prawa do kontroli i prawa do informacji, paserstwo w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych, tworzenie urządzeń do niedozwolonego usuwania lub obchodzenia zabezpieczeń technicznych, nielegalne utrwalanie utworu czy tez rozpowszechnianie utworu bez pozwolenia. Warto zapamiętać, że jeśli chodzi o tryb ścigania, to niektóre czyny zabronione są ścigane na wniosek pokrzywdzonego.
Jeśli zastanawiasz się czy muzyka na TikToku jest legalna, to koniecznie przeczytaj ten artykuł.
Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników ifirma.pl odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami.
Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA S.A. z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA S.A dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu ifirma.pl.
Z Biurem Rachunkowym i aplikacją IFIRMA masz wszystko pod kontrolą i w jednym narzędziu!