Jednoosbowa
działalność gospodarcza
w 2024 roku

Własna jednoosobowa firma
– wszystko co musisz wiedzieć

jednoosobowa działalność gospodarcza

Podjęcie decyzji o założeniu własnej działalności to ważny krok w drodze do niezależności zawodowej. Bez względu na to, czy jesteś już pewny swojego biznesowego pomysłu, czy dopiero analizujesz możliwości, ważne jest poznanie specyfiki prowadzenia jednoosobowej działalności. Na początek czeka Cię podjęcie kilku ważnych decyzji. Jednoosobowa działalność gospodarcza, jest najprostszą forma prowadzenia działalności gospodarczej, jest jedną z najchętniej wybieranych form prowadzenia biznesu przez osoby fizyczne. Zebraliśmy dla Ciebie najważniejsze informacje w na temat JDG w jednym miejscu!

 

Jednoosobowa działalność gospodarcza

Dla działalności gospodarczej nie znajdziemy jednej wspólnej definicji. Każda ustawa zawiera jej odrębne określenia dla własnych celów.

Jednoosobowa działalność gospodarcza (JDG) to najprostsza forma prowadzenia firmy w Polsce.

Nie jest ona wprost zdefiniowana w żadnej ustawie (ustawy nie rozróżniają pojęć „działalność gospodarcza” oraz „jednoosobowa działalność gospodarcza”), jednak faktyczny charakter jednoosobowej działalności gospodarczej oddaje definicja zawarta w ustawie Prawo przedsiębiorców. Przypomnijmy, że zgodnie z nią: jednoosobowa działalność gospodarcza to forma prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę fizyczną na własny rachunek, we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Pomimo nazwy w jednoosobowej działalności gospodarczej można zatrudniać pracowników.

 

JDG a podatek dochodowy

Dla celów podatku dochodowego definicję działalności gospodarczej odnajdziemy w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, który mówi, że za działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową (wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową) prowadzoną:

  • we własnym imieniu bez względu na jej rezultat oraz
  • w sposób zorganizowany i ciągły,
 

a przychody z niej nie są zaliczane do innych źródeł.

 

Zleć nam księgowość!

Biuro rachunkowe IFIRMA rozlicza firmę, Ty rozwijasz swój biznes.

Marlena
Księgowa w IFIRMA

 

JDG w ustawie o VAT

Ustawa o VAT za działalność gospodarczą uznaje z kolei: „(…)wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, […] a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych” (art. 15).

Kto ma obowiązek zarejestrować się do VAT w 2024 roku?

Można więc nie być przedsiębiorcą na gruncie PIT i zostać nim na gruncie VAT (np. w zakresie najmu).

JDG w ustawie Prawo przedsiębiorców

Przedsiębiorców powinna zainteresować jeszcze trzecia ustawa – Prawo przedsiębiorców, która w art. 3 działalność gospodarczą określa jako „(…)zorganizowaną działalność zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły”. Przy tym, jeśli z tak prowadzonej działalności przychód miesięczny nie będzie wyższy niż 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia krajowego, nie trzeba zakładać firmy, a dane przychody można rozliczać w ramach działalności nierejestrowanej.

Sprawdź nasze kompendium w temacie działalności nierejestrowanej.

Kodeks Cywilny

Zgodnie z przepisem art. 43 Kodeksu cywilnego: „Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową”.

 

W kontekście jednoosobowej działalności gospodarczej istotne znaczenie ma fakt, że przedsiębiorcą może być osoba fizyczna prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Wobec tego należy odnieść się do pojęcia jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest niewątpliwie najprostszą formą prowadzenia firmy. JDG charakteryzuje się tym, że osoba fizyczna, chcąc prowadzić działalność gospodarczą, musi w pierwszej kolejności dokonać rejestracji działalności w CEIDG. Po dokonaniu tej czynności osoba fizyczna będzie:

  • mogła wykonywać aktywność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek,
  • ponosić odpowiedzialność za zobowiązania firmy całym swoim majątkiem,
  • mogła dokonać wyboru jednej z form opodatkowania.

Forma opodatkowania jednoosobowej działalności

Wyróżniamy trzy formy opodatkowania: zasady ogólne (skala podatkowa), podatek liniowy, ryczałt. W zależności od wybranej formy opodatkowania inna jest wysokość podatku oraz składki zdrowotnej. Inne są również preferencje podatkowe.

 

Zasady ogólne

Przy tej formie opodatkowania możesz odliczyć koszty, przysługuje Ci najwięcej ulg podatkowych i możliwe jest wspólne rozliczenie się z małżonkiem. Podatek wynosi 12% dla dochodów do 120 tys. zł oraz 32% powyżej tej kwoty. Kwota wolna od podatku to 30 tys. zł.

Przeczytaj również: Składka zdrowotna – jak będzie się kształtować w 2024 roku?

Podatek liniowy

Podatek liniowy daje możliwość odliczenia kosztów, przysługują Ci ulgi podatkowe (choć jest ich mniej niż na zasadach ogólnych i na ryczałcie). Nie możesz natomiast rozliczyć się wspólnie z małżonkiem. Stawka podatku to 19% od dochodów, nie ma kwoty wolnej od podatku.

Ryczałt ewidencjonowany

Na ryczałcie podatek jest liczony od przychodu. Ta forma opodatkowania wyklucza uwzględnianie kosztów, rozliczenie z małżonkiem oraz możliwość skorzystania z IP Box. Na ryczałcie również możesz odliczyć ulgi, choć jest ich nieco mniej niż na zasadach ogólnych. Stawka podatku zależy od rodzaju prowadzonej działalności – wynosi od 3% do 17% (przykładowo dla handlu będzie to 3%, dla testerów może być 8,5%, a dla programistów 12%).

Szczegółowo zagadnienie rodzajów opodatkowania omówiliśmy tutaj: Wybór formy opodatkowania.

Przejście z UoP na B2B

Jeśli w ramach B2B świadczysz na rzecz pracodawcy usługi tożsame z tymi, które wykonywałeś dla niego w ramach umowy o pracę, masz pewne ograniczenia co do wyboru formy opodatkowania w pierwszych latach działalności. Jeżeli w danym roku podatkowym wykonywałeś na rzecz pracodawcy te same czynności, które teraz świadczysz dla niego w ramach działalności gospodarczej, nie możesz wybrać podatku liniowego. Na ryczałt nie możesz zdecydować się natomiast wtedy, gdy od czasu rozwiązania umowy o pracę nie upłynęły dwa lata (liczymy bieżący oraz poprzedni rok podatkowy). .

Aby zarejestrować firmę, należy wypełnić formularz CEIDG-1. W formularzu należy podać dane przedsiębiorcy i informacje dotyczące rejestrowanej firmy. Rejestracja w CEIDG-1 jest prostsza i szybsza dzięki interaktywnemu formularzowi, który zawiera system podpowiedzi i możliwość konsultacji ze specjalistą ds.CEIDG. Wniosek CEIDG-1 służy również do nadania numeru REGON, zgłoszenia do urzędu skarbowego oraz ZUS-u.

JDG a VAT — można czy trzeba?

Rozpoczynając działalność gospodarczą, nie musisz konieczne rejestrować się od razu jako podatnik VAT, chociaż istnieje możliwość dobrowolnej rejestracji.

Istnieją jednak sytuacje, w których rejestracja do podatku VAT jest obowiązkowa już od początku. Pierwszym przypadkiem jest przekroczenie w skali roku sprzedaży na poziomie 200 tys. zł, przy czym jeśli firma jest otwierana w trakcie roku, kwota ta powinna być proporcjonalnie wyliczona wg wzoru: 200 tys. zł pomnożone przez liczbę dni prowadzenia działalności do końca roku, a następnie podzielone przez liczbę dni w danym roku.

Drugim przypadkiem, w którym rejestracja do VAT jest obowiązkowa już od pierwszej sprzedaży (nie ma znaczenia wysokość obrotów), jest wykonywanie określonych czynności wymienionych w art. 113 ust.13 ustawy o VAT. To m.in.:

sprzedaż w związku z zawarciem umowy na odległość, czyli m.in. przez sklepy internetowe, towarów, takich jak:

  • preparaty kosmetyczne i toaletowe,
  • komputery,
  • urządzenia elektryczne,
 

sprzedaż części do pojazdów samochodowych i motocykli (dostawy hurtowe i detaliczne),

świadczenie usług:

  • prawniczych,
  • w zakresie doradztwa,
  • jubilerskich.
 

W powyższych przypadkach sprzedaż danego towaru lub usługi automatycznie zobowiązuje do rejestracji do VAT (jeszcze przed sprzedażą).

W kontrze do obowiązkowej rejestracji VAT mamy zwolnienie z tego obowiązku. Wyróżniamy dwa rodzaje zwolnień:

  • gdy wartość sprzedaży nie przekroczyła 200 tys. zł (lub kwoty ustalonej proporcjonalnie) – tzw. zwolnienie podmiotowe,
  • gdy wykonujesz czynności, które ustawa VAT wyłącza z opodatkowania (zwolnienie przedmiotowe). W przypadku tych ściśle określonych czynności sprzedaż może przekroczyć 200 tys. i nie wymagać rejestracji do VAT. Są one wymienione w art. 43 ustawy o VAT, to m.in.: opieka medyczna, nauczanie języków obcych, opieka dentystyczna.

Dowiedz się więcej: Czy powinienem być płatnikiem VAT?

JDG a rozliczanie kosztów uzyskania przychodów

Ustawa o PIT nie określa konkretnej listy wydatków, które można rozliczyć w działalności. Jedynie w art. 23 wskazuje, co nie może być kosztem uzyskania przychodu w JDG.

Powyższe oznacza, że jeśli dany wydatek:

  • nie został wymieniony w art. 23 ustawy,
  • nie jest wydatkiem o charakterze prywatnym,
  • został poniesiony w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu z działalności gospodarczej,
 

to można go ująć w kosztach firmowych.

Ponadto aby dany wydatek można było rozliczyć jako koszt w firmie, musi on być należycie udokumentowany, czyli potwierdzać przede wszystkim strony oraz kwotę transakcji.

Ważne jest to, że to przedsiębiorca ma prawo decydować, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, a organ podatkowy nie ma prawa ingerować w te decyzje. W razie ewentualnej kontroli skarbowej to jednak na przedsiębiorcy spoczywa obowiązek udowodnienia, że dany wydatek spełnia kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, czyli jest związany z działalnością gospodarczą.

Jako koszty można rozpatrzyć np. środki transportu, podróże służbowe, sprzęt, na którym pracujemy, koszty reklamy, abonament za telefon, internet, w niektórych przypadkach opłaty za media w domu.

Mówiąc krótko, kosztem jest wszystko, co w sposób bezpośredni (zakup towarów handlowych) lub pośredni (telefon, komputer, paliwo itd.) pozwala uzyskać przychód z działalności gospodarczej.

Plusy i minusy jednoosobowej działalności

Prowadzenie własnej działalności gospodarczej ma wiele plusów, takich jak:

  • możliwość wyboru formy opodatkowania,
  • rozliczanie kosztów związanych bezpośrednio i pośrednio z uzyskaniem przychodu – w wysokości faktycznie poniesionych wydatków,
  • ulgi ZUS-owskie w pierwszych latach działalności,
  • elastyczne godziny pracy,
  • swoboda w podejmowaniu decyzji,
  • możliwość optymalizacji podatków i składek ZUS,
  • cały zysk dla właściciela.
 

Działalność jednoosobowa ma jednak nie tylko zalety, ale też parę minusów, m.in. :

  • ryzyko i odpowiedzialność,
  • brak urlopu wypoczynkowego i innych przywilejów pracowniczych,
  • konieczność prowadzenia dodatkowej dokumentacji,
  • borykanie się z biurokracją,
  • odpowiadanie za zobowiązania całym swoim majątkiem, włącznie z majątkiem prywatnym.
 

JDG a obowiązek opłacania składek ZUS

Jeśli jednoosobowa działalność gospodarcza jest Twoim jedynym tytułem do ubezpieczeń (np. nie pracujesz dodatkowo na etacie lub Twoje wynagrodzenie z pracy jest niższe niż minimalna krajowa), to do ubezpieczeń:

  • emerytalnego, rentowych i wypadkowego (składki społeczne) – musisz zgłosić się obowiązkowo;
  • zdrowotnego – musisz zgłosić się obowiązkowo;
  • chorobowego – możesz zgłosić się dobrowolnie, ale tylko wtedy, gdy z działalności jesteś objęty obowiązkowym ZUS-em społecznym.

Składki ZUS społeczne można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu lub odliczyć od dochodu.

Jeżeli działalność gospodarcza jest wykonywana równolegle z umową o pracę, z której wynagrodzenie brutto jest równe co najmniej kwocie minimalnego wynagrodzenia krajowego, wtedy z działalności gospodarczej nie trzeba opłacać składek społecznych (nie ma znaczenia wymiar etatu, ale czy pensja równa się kwocie minimalnej krajowej).

Składka zdrowotna w przypadku JDG

Wysokość składki zdrowotnej zależy od formy opodatkowania. Dla skali podatkowej składka zdrowotna wynosi 9% od dochodu, jednak nie mniej niż 9% minimalnego wynagrodzenia krajowego. Na tej formie opodatkowania składka zdrowotna nie podlega odliczeniu.

Na podatku liniowym składka zdrowotna jest płatna w wysokości 4,9% dochodów, jednak nie mniej niż 9% minimalnego wynagrodzenia krajowego. Zapłacona składka zdrowotna podlega odliczeniu od dochodu do limitu, który jest ustalany co roku przez ustawodawstwo podatkowe.

Na ryczałcie miesięczna składka zdrowotna zależy od wysokości rocznych przychodów:

  • przychód do 60 tys. zł – składka zdrowotna to 9% od 60% przeciętnego wynagrodzenia krajowego z IV kwartału poprzedniego roku;
  • przychód pomiędzy 60 tys. zł a 300 tys. zł – składka zdrowotna to 9% liczone od 100% przeciętnego wynagrodzenia krajowego z IV kwartału poprzedniego roku;
  • przychód powyżej 300 tys. zł – składka zdrowotna wynosi 9% od 180% przeciętnego wynagrodzenia krajowego z IV kwartału poprzedniego roku.

Przychód do opodatkowania na ryczałcie można pomniejszyć o 50% zapłaconej składki zdrowotnej.

Preferencje i zwolnienia w opłacaniu składek

Początkujący przedsiębiorca może liczyć na ulgi oraz zwolnienia z ZUS-u:

  • zwolnienie ze składek społecznych przez pierwsze pełne sześć miesięcy, tzw. Ulga na start;
  • opłacanie ZUS-u według obniżonych składek przez kolejne 2 lata, tzw. ZUS preferencyjny;
  • możliwość skorzystania z niższego ZUS-u, tzw. Mały ZUS Plus (pod warunkiem że prowadził w poprzednim roku działalność min. 60 dni).

Wskazane ulgi dotyczą tylko składek społecznych, składki zdrowotne należy opłacać według zasad opisanych powyżej.

Ulga na start to zwolnienie z opłacania składek społecznych przez pierwsze pełne sześć miesięcy prowadzenia firmy. Mogą z niej skorzystać osoby, które:

  • rozpoczynają działalność lub podejmują ją ponownie po 60 miesiącach od ostatniego zawieszenia firmy lub jej likwidacji;
  • w ramach B2B nie wykonują dla byłego pracodawcy czynności tożsamych z tymi, jakie wykonywały dla niego jako pracownicy, w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym.

Istotną kwestią przy Uldze na start jest to, że przysługuje ona przez pierwsze pełne 6 miesięcy kalendarzowych od podjęcia działalności gospodarczej. Oznacza to, że rejestrując działalność nie od pierwszego dnia miesiąca, ale od kolejnych, niejako wydłużamy czas obowiązywania tej ulgi.

Przykład 1.

Pani Alicja rozpoczyna działalność 1.06.2024 r. Z tą datą musi zarejestrować się do ubezpieczenia zdrowotnego, chce skorzystać z Ulgi na start. Zwolnienie z opłacania składek społecznych będzie jej przysługiwać do końca listopada, co oznacza, że od 1.12.2024 r. musi już zarejestrować się do opłacania składek społecznych.

Przykład 2.

Pan Marcin rozpoczyna działalność 3.06.2024 r. Z tą datą musi zarejestrować się do ubezpieczenia zdrowotnego, chce skorzystać z Ulgi na start. Zwolnienie z opłacania składek społecznych przysługuje mu do końca grudnia (wtedy minie sześć pełnych miesięcy od czerwca). Oznacza to, że od 1.01.2025 r. musi zarejestrować się do opłacania składek społecznych.

ZUS preferencyjny to kolejna ulga w ZUS-ie. Polega ona na opłacaniu składek społecznych od niższej podstawy. Przysługuje ona przez pierwsze dwa lata prowadzenia działalności (nie wliczając czasu korzystania z Ulgi na start). Mogą z niej skorzystać osoby, które:

  • nie prowadziły żadnej działalności w ciągu ostatnich 60 miesięcy poprzedzających rozpoczęcie działalności gospodarczej;
  • nie wykonują działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy, dla którego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej (w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym) wykonywały te same czynności, które wchodzą w zakres działalności gospodarczej.

Okres 24 miesięcy ZUS-u preferencyjnego obejmuje pełne miesiące.

Mały ZUS Plus to trzecia ulga. Polega ona na opłacaniu składek społecznych naliczanych od swojego dochodu. Ta forma jest opłacalna, jeśli dochód rzeczywisty przedsiębiorcy jest niższy od ustalonej ustawowo podstawy wymiaru dla Dużego ZUS-u, która wynosi 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Z Małego ZUS-u Plus mogą skorzystać osoby, które:

  • w poprzednim roku uzyskały z działalności gospodarczej przychód nieprzekraczający 120 tys. zł,
  • prowadziły działalność gospodarczą przez co najmniej 60 dni kalendarzowych w poprzednim roku,
  • nie wykonują dla byłego lub obecnego pracodawcy tożsamych czynności, jakie wykonywały dla niego jako pracownicy na umowie o pracę w roku bieżącym lub poprzednim.

Z Małego ZUS-u Plus można korzystać przez 36 miesięcy w ciągu ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych prowadzenia działalności gospodarczej. Jeżeli w 2023 roku przedsiębiorca był choć jeden miesiąc na uldze Mały ZUS Plus to jego okres ulgi wydłuża się o 12 dodatkowych miesięcy i wynosi łącznie 48 miesięcy w ciągu ostatnich 60 miesięcy. Więcej szczegółowych informacji na ten temat znajdziesz tutaj.

Więcej szczegółowych informacji na temat ulg w ZUS-ie znajdziesz w naszym artykule: Koniec ZUS preferencyjnego. Kiedy mały ZUS, a kiedy duży ZUS?

Korzystając ze wszystkich ulg, przedsiębiorca może przez 66 miesięcy (5,5 roku) opłacać niższe składki: 6 miesięcy Ulgi na start, 24 miesiące ZUS-u preferencyjnego oraz 36 miesięcy Małego ZUS-u Plus.

Trzeba jednak liczyć się z tym, że niższe składki wpłacane do ZUS-u mają wpływ na wysokość świadczeń chorobowych lub wypadkowych, takich jak m.in. zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek macierzyński czy zasiłek opiekuńczy. Niższe składki społeczne oznaczają niższe świadczenia – w okresie korzystania z Ulgi na start, czyli zwolnienia z opłacania składek społecznych, przedsiębiorca wyżej wskazanych świadczeń nie otrzyma wcale.

Ponadto czas, w którym przedsiębiorca nie opłaca składek na ubezpieczenie emerytalne, nie będzie uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury ani nie podwyższy jej wysokości. Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 roku otrzymają emeryturę po osiągnięciu odpowiedniego wieku emerytalnego i udowodnieniu jakiegokolwiek okresu ubezpieczenia. Jeśli obliczona emerytura będzie niższa niż gwarantowana emerytura minimalna, zostanie ona podwyższona do tej kwoty, pod warunkiem udowodnienia co najmniej 20 lat składkowych i nieskładkowych (kobieta) lub 25 lat tych okresów (mężczyzna).

Więcej o JDG

Dofinansowanie na prowadzenie działalności gospodarczej w 2024 roku

Ulga na start została uregulowana w przepisie art. 18 Prawa przedsiębiorców, z ulgi tej mogą skorzystać przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi prowadzący jednoosobową działalność albo będący wspólnikami spółek cywilnych, pod warunkiem że:

  • podejmują działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmują ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia;
  • nie wykonują działalności na rzecz byłego pracodawcy, u którego w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym pracowali na etacie i wykonywali czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności.
 

Z kolei z ulgi na start nie może skorzystać rolnik lub domownik, który podlega ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2017 r. poz. 2336 ze zm.). Tym samym rolnik lub domownik, który, podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy nieprzerwanie przez co najmniej 3 lata, rozpocznie prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej lub rozpocznie współpracę przy prowadzeniu takiej działalności, podlega nadal temu ubezpieczeniu w okresie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy przy prowadzeniu tej działalności, jeżeli spełnia jednocześnie następujące warunki:

  • złoży w Kasie oświadczenie o kontynuowaniu tego ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy przy tej działalności;
  • jednocześnie nadal prowadzi działalność rolniczą lub stale pracuje w gospodarstwie rolnym, obejmującym obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego, lub w dziale specjalnym;
  • nie jest pracownikiem i nie pozostaje w stosunku służbowym;
  • nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych;
  • kwota należnego podatku dochodowego za poprzedni rok podatkowy od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekracza kwoty 4 088 zł.
 

Z przepisu art. 18 ust. 1 Prawa przedsiębiorców wynika, że przedsiębiorca, który spełnia określone przesłanki, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej. Ulga dotyczy wyłącznie składek na ubezpieczenie społeczne, co oznacza, że składka na ubezpieczenie zdrowotne jest obowiązkowa. Jeśli jednak przedsiębiorca będzie chciał zrezygnować z tego uprawnienia, to może to zrobić w dowolnym momencie i zgłosić się do ubezpieczeń społecznych.

Z powyższych regulacji wprost wynika, że ulga na start przysługuje wyłącznie przedsiębiorcom.

Co więcej, przepis art. 46 ust. 1 pkt 2 o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewiduje możliwość jednorazowego przyznania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności.

Środki na założenie firmy mogą otrzymać osoby, które spełnią określone warunki podmiotowe:

  • osoba fizyczna, która posiada status bezrobotnego (czyli jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako bezrobotna);
  • osoba fizyczna będąca absolwentem centrum integracji społecznej (CIS) lub absolwentem klubu integracji społecznej (KIS);
  • osoba poszukująca pracy, niepozostająca w zatrudnieniu lub niewykonująca innej pracy zarobkowej;
  • opiekun osoby niepełnosprawnej, z wyłączeniem opiekunów pobierających świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, lub zasiłek dla opiekuna na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów.
 

Do wniosku o dofinansowanie bezrobotny, absolwent CIS lub absolwent KIS dołączają również oświadczenia o spełnieniu następujących warunków:

  • nieotrzymaniu bezzwrotnych środków Funduszu Pracy lub innych bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
  • nieposiadaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku jego posiadania – oświadczenie o zakończeniu działalności gospodarczej w dniu przypadającym w okresie przed upływem co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku;
  • niepodejmowaniu zatrudnienia w okresie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej;
  • niekaralności w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny;
  • zobowiązaniu się do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy od dnia jej rozpoczęcia oraz niezawieszania jej wykonywania łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy;
  • niezłożeniu wniosku do innego starosty o przyznanie dofinansowania lub przyznanie jednorazowo środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.
 

Do wniosku o dofinansowanie bezrobotny, absolwent CIS, absolwent KIS lub opiekun dołączają dodatkowo zaświadczenia lub oświadczenie i informacje w postaci:

  • zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;
  • informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
 

Wniosek o przyznanie jednorazowego świadczenia należy złożyć we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania, pobytu lub planowane miejsce prowadzenia działalności powiatowym urzędzie pracy. Rozpatrzenie wniosku przez urząd pracy zazwyczaj trwa do 30 dni.

Po przyznaniu jednorazowego świadczenia na założenie działalności gospodarczej należy w terminie wskazanym w umowie taką działalność założyć, a otrzymaną wysokość dotacji wykorzystać zgodnie z celem wynikającym z wniosku, co będzie trzeba udokumentować. Dodatkowo działalność gospodarcza, która zostanie założona dzięki otrzymanemu świadczeniu, musi być prowadzona w okresie 12 miesięcy od dnia jej rozpoczęcia.

Więcej na temat ulgi na start w 2024 roku przeczytasz w tym artykule.

Odpowiedzialność za zobowiązania a JDG

Przedsiębiorca prowadzący JDG odpowiada całym swoim majątkiem, co oznacza, że niezależnie od tego, czy zaległości powstaną w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też w sferze prywatnej, to odpowiada on zasadniczo wszystkim, co posiada. Warto również pamiętać, że odpowiedzialność za zobowiązania powstałe w JDG zależą od tego, czy przedsiębiorstwo wchodzi w skład majątku wspólnego z małżonkiem przedsiębiorcy, czy też wyłącznie do jego majątku osobistego. Jeśli firma znajduje się we wspólności majątkowej, to istotną kwestią jest zgoda małżonka na dokonanie danej czynności prawnej, która może zrodzić powstanie zobowiązania. Każdorazowo wyrażona zgoda małżonka pociąga go do odpowiedzialności za długi współmałżonka-przedsiębiorcy jednoosobowego.

Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat:

  • odpowiedzialności małżonka przedsiębiorcy za długi powstałe w jednoosobowej działalności gospodarczej, to przeczytaj ten artykuł;
  •  
  • jednoosobowej działalności gospodarczej i ewentualnego zajęcia komorniczego, kliknij tutaj.
  •  

    Zatrudnienie pracowników a JDG

    Zgodnie z przepisem art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks pracy pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

    Tym samym z powyższego przepisu wynika, że pracodawcą może być osoba fizyczna, jeżeli zatrudnia pracowników. Przedsiębiorca prowadzący JDG może więc nawiązać z osobą fizyczną stosunek pracy na podstawie:

    • umowy o pracę;
    • umowy zlecenia;
    • umowy o dzieło.
     

    Jednoosobowy przedsiębiorca może, ale nie musi zatrudniać pracowników. Jeśli zajdzie już taka potrzeba, to przed zatrudnieniem pracownika należy bardzo precyzyjnie zapoznać się z przepisami Kodeksu pracy, aby wiedzieć, jakie prawa i obowiązki przysługują przedsiębiorcy jednoosobowemu jako pracodawcy.

    Prowadzenie księgowości — samodzielnie i z IFIRMA

    Przedsiębiorca jest odpowiedzialny za zapewnienie, że wszystkie transakcje finansowe są dokładnie rejestrowane i raportowane zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi. Poprawne prowadzenie księgowości jest niezbędne do monitorowania finansów i podejmowania właściwych decyzji biznesowych, a także do prawidłowego rozliczenia podatków.

    Samodzielne prowadzenie księgowości może wydawać się proste, ale w rzeczywistości napotyka się wiele trudności. Należy ustalić właściwą kwotę odliczenia w zależności od rodzaju kosztu, zaksięgować wydatki i przychody w odpowiednim okresie oraz pamiętać o terminach podatkowych i ZUS-owskich i obowiązkach z nimi związanych.

    Choć same kwoty są wyliczane przez programy komputerowe, to jednak są kalkulowane na podstawie danych wprowadzonych przez przedsiębiorcę, co może przysparzać problemów w świetle często zmieniających się przepisów. Zdarza się na przykład, że niektóre z nich wchodzą w życie w połowie roku – dla połowy roku liczymy podatek według jednej stawki, a dla drugiej – już według innej. Znajomość wielu ustaw i przepisów oraz śledzenie zmian podatkowych może zabierać dużo czasu, który lepiej byłoby poświęcić na zarabianie i rozwijanie firmy.

    Biuro rachunkowe odciąża przedsiębiorcę z ryzyka związanego z prowadzeniem księgowości. Zapewnia poprawne zaksięgowanie wydatków, obliczenie podatków i składek ZUS oraz dotrzymywanie terminów podatkowych. Księgowi są również na bieżąco z przepisami podatkowymi i reagują na braki lub błędy w dokumentach przekazanych przez przedsiębiorcę do zaksięgowania. Warto jednak pamiętać, że biura rachunkowe nie mają uprawnień do doradztwa podatkowego.

    Biuro Rachunkowe IFIRMA świadczy usługi polegające przede wszystkim na:

    • prowadzeniu Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów (podatek liniowy i skala podatkowa),
    • prowadzeniu Ewidencji Przychodów (ryczałt),
    • prowadzeniu Ewidencji Sprzedaży VAT,
    • prowadzeniu Ewidencji Zakupu VAT,
    • wyliczaniu zobowiązań podatkowych z tytułu PIT i VAT na podstawie dostarczonych dokumentów zakupowych i prowadzonej ewidencji dokumentów sprzedażowych,
    • składaniu deklaracji podatkowych drogą elektroniczną,
    • sporządzaniu listy płac,
    • wyliczaniu zobowiązań wobec ZUS-u,
    • przekazywaniu do ZUS-u dokumentów ubezpieczeniowych.
     

    Dodatkowo Klient Biura otrzymuje w serwisie dostęp do narzędzi w zakresie koniecznym do:

    • generowania dokumentów sprzedaży – FV lub rachunków w formacie PDF i e-faktur,
    • rejestrowania sprzedaży nieudokumentowanej,
    • prowadzenia listy kontrahentów,
    • prowadzenia listy towarów i usług,
    • monitorowania płatności,
    • obsługi umów zleceń i umów o dzieło,
    • prowadzenia ewidencji czasu pracy.
     

    Szczegółowy opis współpracy zawiera Regulamin korzystania z usług Biura Rachunkowego.