Służbowe przejazdy taksówką a PIT

Przychód pracownika a przepisy ustawy o PIT

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT) źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Ustawa o PIT nie definiuje jednak pojęcia nieodpłatnego świadczenia, dlatego też należy odnieść się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, gdzie dokonano ustalenia kryteriów uznania nieodpłatnego świadczenia do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy. Warunki spełniają świadczenia, które:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
• zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
• gwarantują korzyść wymierną i przypisaną indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Tym samym świadczenie pieniężne, które jest uzyskane od pracodawcy, aby mogło zostać opodatkowane, to:

• musi być spełniane w interesie pracownika, a nie w interesie pracodawcy,
• musi prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika korzyści majątkowej.

Mając powyższe na uwadze, można uznać, iż świadczenie uzyskane od pracodawcy w związku z przejazdem taksówką do celów służbowych nie jest realizowane w interesie pracownika, tylko w interesie pracodawcy oraz pracownik nie uzyskuje z tego tytułu korzyści majątkowej.

Zwrot pracownikowi kosztów służbowego przejazdu taksówką

Najnowsze stanowisko – wyrok NSA

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. II FSK 230/22 orzekł, iż środki pieniężne, które są zwracane pracownikowi za przejazd taksówką, należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, iż nie podlegają one zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych i są przychodem pracownika.

Uchylone stanowisko – wyrok WSA w Gdańsku

Powyższy wyrok uchylił zaskarżony w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 971/21, w którym sąd uznał, że:

• „Zasygnalizowania także wymaga, że przychodem ze stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., jest świadczenie uzyskane za wykonywanie zadań służbowych na podstawie stosunku pracy (stosunku pokrewnego), świadczenie otrzymywane “za pracę”, a w opisywanym przypadku pracownik otrzymuje pieniądze w istocie nie za pracę – ale za poniesienie kosztów związanych z dojazdem taksówką i to nie z domu do miejsca wykonywania pracy. Również dlatego nie można byłoby uznać, że pracownik uzyskał przychód (korzyść) w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.”.
• „Mając na uwadze powyższe uznać należy, że kwota wypłacanego przez skarżącego pracownikowi świadczenia stanowiącego zwrot kosztów z tytułu dojazdu taksówkami w celach służbowych, nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., w konsekwencji nie stanowi również dochodu pracownika ze stosunku pracy (art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f.)”.

Stanowisko Dyrektora KIS

Należy zatem odnieść się do stanowiska przedstawionego w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.79.2021.1.ENB, który uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, a mianowicie stwierdził, że zwrot kosztów przejazdu taksówkami stanowi dla pracowników przychód w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Dyrektora KIS zwolnienie z PIT przysługuje wyłącznie w zakresie świadczeń pieniężnych otrzymywanych w związku z odbywaniem przez pracownika podróży służbowej w rozumieniu przepisów prawa pracy. Dyrektor wskazał, że:

• „Podróżą służbową jest więc taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy i jest związany ze świadczeniem pracy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy”.
• „Jedynie w sytuacji, gdy pracownicy odbywający podróż służbową (zarówno zagraniczną, jak i krajową) w związku z uzasadnioną potrzebą w celu przewiezienia materiału do przeszczepu korzystają w miejscowości docelowej (innej niż miejscowość rozpoczęcia podróży) z taksówek, otrzymany zwrot poniesionych wydatków w udokumentowanej wysokości stanowi dla nich przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy. W takim przypadku uznać bowiem należy, że przedmiotowe koszty mogą stanowić inne wydatki określone lub uznane przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, wymienione w § 2 pkt 2 lit. d ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej”.
• „Odmiennie zaś należy rozpatrywać sytuację związaną z wydatkami na przejazdy w obrębie miejscowości, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy, stałe miejsce pracy lub miejsce zamieszkania pracownika, tj. zarówno w trakcie delegacji krajowych/zagranicznych (przejazdy z siedziby szpitala lub z miejsca zamieszkania na lotnisko/dworzec kolejowy lub autobusowy i z powrotem), jak i w trakcie przejazdów w celach spotkań z organami współpracującymi ze szpitalem oraz przejazdów na szkolenia i konferencje”.

Tym samym Dyrektor KIS stanął na stanowisku, że:

• zwrot kosztów przejazdów taksówkami w ramach polecenia służbowego stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy;
• zwolnienie z PIT przysługiwać będzie wyłącznie pracownikom w podróży służbowej korzystającym z udokumentowanego paragonem przejazdu taksówką w miejscowości docelowej innej niż miejscowość, w której rozpoczęto podróż.

Podsumowanie

Zgodnie z najnowszym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego pracodawca, który zwraca pracownikowi koszty przejazdu taksówką w ramach polecenia służbowego, powoduje powstanie przychodu u pracownika ze stosunku pracy opodatkowanego podatkiem PIT.