Jednoosobowa spółka z o.o. – koszty założenia i prowadzenia. Składki ZUS, księgowość i inne.

×

Spółka z o.o.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (z o.o.) jest jedną z form prawnych prowadzenia działalności gospodarczej.

Charakteryzuje się ona – jak sama nazwa wskazuje – ograniczoną odpowiedzialnością wspólników za zobowiązania spółki do wysokości wniesionego wkładu, co chroni ich majątek prywatny.

Założycielami spółki z o.o. mogą być osoby fizyczne lub osoby prawne, bez względu na obywatelstwo i miejsce siedziby.

Do założenia spółki z o.o. wymagany jest kapitał co najmniej 5 tys. zł.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona w drodze umowy przez jedną albo więcej osób. Proces powstania spółki z o. o. można podzielić na cztery etapy: zawarcie umowy spółki, wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, powołanie zarządu oraz ustanowienie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli wymaga tego ustawa lub umowa spółki, wpis do rejestru przedsiębiorców KRS.

Tutaj sprawdzisz jak wygląda rejestracja spółki z o.o. krok po kroku.

Możliwe jest też przekształcenie działalności gospodarczej w spółkę z o.o., co pozwala na zmianę formy prawnej działalności bez konieczności likwidacji firmy. Szersze informacje na temat znajdziemy w instrukcji: Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o.o.

Jednoosobowa spółka z o.o.

Obok wieloosobowych spółek z o.o. można także założyć jednoosobową spółkę z o.o. Proces jej zakładania wygląda tak samo jak wieloosobowej spółki z o.o., z tym że w przypadku zawiązania spółki jednoosobowej zamiast umowy należy sporządzić akt założycielski.

Podstawową różnicą między spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (spółką z o.o.) a jednoosobową spółką z o.o. jest liczba wspólników.

Jednoosobowa spółka z o.o. charakteryzuje się tym, że występuje w niej tylko jedna osoba, tzw. jednoosobowy wspólnik, która jest jedynym właścicielem, udziałowcem, ma więc pełną kontrolę nad zarządzaniem i podejmowaniem decyzji w spółce. Dodatkowo cały zysk przypada jednej osobie, nie trzeba go dzielić między kilku wspólników.

A zatem jednoosobowa spółka z o.o. to forma prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek, która pozwala na oddzielenie majątku osobistego od majątku spółki (aktywów firmy).

Utworzenie jednoosobowej spółki z o.o. nie zmienia stosunków majątkowych – nadal mamy do czynienia z majątkiem jednego właściciela, który przeznacza część swojego majątku na wkład do spółki. Z perspektywy prawnej z chwilą założenia spółki powstaje nowy byt prawny, wyposażony w osobowość prawną oraz majątek w postaci kapitału zakładowego. W rezultacie co do zasady mamy do czynienia z dwoma niezależnymi masami majątkowymi: majątkiem osobistym założyciela oraz majątkiem spółki.

Założyciel i jedyny wspólnik spółki prowadzi działalność gospodarczą, ale nie jest uznawany za przedsiębiorcę, ponieważ nie zaciąga zobowiązań we własnym imieniu. W relacjach zewnętrznych to spółka jest podmiotem prowadzącym działalność, zaciągającym zobowiązania i ponoszącym za nie odpowiedzialność.

Jednoosobowa działalność gospodarcza a jednoosobowa spółka z o.o.

Między jednoosobową działalnością gospodarczą (JDG) a jednoosobową spółką z o.o występuje wiele różnic. To m.in:

• struktura prawna – w przypadku JDG właściciel i firma są traktowani jako jedno, co wiąże się z bezpośrednią odpowiedzialnością właściciela za decyzje. Z kolei jednoosobowa spółka z o.o. jest oddzielnym podmiotem prawnym, posiadającym osobowość prawną, co pozwala jej na zawieranie umów jako odrębny podmiot – spółkę, czy posiadanie majątku odrębnego od prywatnego;
• pokrywanie zobowiązań firmy z majątku prywatnego – w przypadku JDG właściciel odpowiada za zobowiązania firmy całym swoim majątkiem, zarówno osobistym, jak i związanym z działalnością. W spółce natomiast odpowiedzialność za zobowiązania firmy spoczywa na spółce jako odrębnym podmiocie. Jeśli jednak jej majątek nie wystarczy na spłatę długów, odpowiedzialność ponoszą członkowie zarządu, całym swoim majątkiem (także prywatnym), chociaż w niektórych sytuacjach ich odpowiedzialność może być ograniczona;
• brak daniny solidarnościowej w spółce z o.o. – dochody z dywidend wypłacanych przez spółki z o.o. nie są wliczane do podstawy opodatkowania daniną solidarnościową, w przeciwieństwie do większości dochodów z jednoosobowej działalności gospodarczej.

Ile kosztuje rejestracja spółki z o.o.?

Spółkę z o.o. należy zarejestrować w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS). Można tego dokonać:

• za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych (PRS) – jeżeli umowę zawarto w formie papierowej lub
• w systemie teleinformatycznym S24 – jeżeli umowę zawarto na wzorcu umowy udostępnionym w S24.

Rejestracja spółki jest odpłatna. Na jej koszt składają się:

*Podstawą opodatkowania jest wartość kapitału zakładowego pomniejszonego o koszt wpisu do KRS i ogłoszenia w „Monitorze Sądowym i Gospodarczym” (opłata manipulacyjna operatora płatności nie podlega odliczeniu).

W systemach PRS i S24 opłatę za wpis można wnieść za pomocą systemu sądowych e-Płatności. Można zrobić przelew ze swojego konta bankowego, zapłacić kartą kredytową, kartą płatniczą lub BLIK-iem.

Jeśli zaś chodzi o podatek PCC, to należy złożyć do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki deklarację PCC-3, podpisaną przez zarząd spółki, w której należy obliczyć wysokość podatku oraz wpłacić go w terminie 14 dni od dnia zawarcia spółki.

Składki ZUS w jednoosobowej spółce z o.o.

Jednoosobowe spółki z .o o. podlegają ubezpieczeniom i są płatnikami składek na własne ubezpieczenia. Muszą zgłosić w ZUS siebie:

• jako płatnika składek na formularzu ZUS ZFA oraz
• jako ubezpieczonego na formularzu ZUS ZUA ( jeśli podlegać będą tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu – na formularzu ZUS ZZA).

Zgłoszenia w ZUS należy dokonać w ciągu 7 dni od rejestracji.

Dla porównania: wspólnicy spółek kapitałowych, wieloosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnych nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom – nie muszą się zgłaszać do ubezpieczeń. Dotyczy to także członków zarządu, chyba że wykonują swoje funkcje na podstawie umów o pracę albo umów cywilnoprawnych.

Przez ZUS wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. jest traktowany podobnie jak osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, czyli podlega pod taki sam schemat ubezpieczeń, a mianowicie jest zobowiązany do opłacania składek emerytalnych, rentowych, wypadkowych oraz zdrowotnych. Składka chorobowa jest dobrowolna.

Wysokość składek społecznych ZUS w jednoosobowej spółce z o.o. to:

• 1 773,96 zł – łącznie z dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym,
• 1 646,47 zł – bez dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego).

Przy czym jeśli dojdzie do tzw. zbiegu ubezpieczeń (uzyskiwanie przychodów z kilku źródeł), do opłacenia pozostanie tylko składka zdrowotna, której wysokość omówiona jest w dalszej części artykułu.

Wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. podlega pod ubezpieczenia od dnia rejestracji w KRS lub nabycia udziałów do dnia wykreślenia z KRS lub zbycia wszystkich udziałów, z wyłączeniem okresów zawieszenia.

Wspólnik „iluzoryczny” a składki ZUS

Przypomnijmy, że zgodnie z ogólną zasadą wspólnicy wieloosobowych spółek z o.o. nie są zobowiązani do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, natomiast w przypadku spółek jednoosobowych, gdzie jest tylko jeden wspólnik, istnieje obowiązek składkowy. A co gdy jeden ze wspólników ma większość udziałów, prawo do samodzielnego decydowania o wynikach zgromadzenia wspólników i niemal wyłączne prawo do zysku oraz który – wskutek pełnienia funkcji jednoosobowego zarządu – ma nieskrępowaną możliwość samodzielnego decydowania o bieżącej działalności spółki?

Przez długi czas ZUS oraz Sądy orzekały, że jeśli w spółce z o.o. jest dwóch wspólników, ale jeden z nich ma zdecydowaną większość udziałów, to ten drugi wspólnik jest tzw. iluzorycznym wspólnikiem, a spółka ma w istocie charakter jednoosobowej spółki z o.o., a więc wspólnik który ma większość udziałów powinien podlegać pod pełny ZUS.

Jednak zaczynają się pojawiać także odmienne opinie Sądów, które wskazują, że pojęcie “iluzoryczny wspólnik”, czy “niemal jedyny wspólnik” to określenia wymyślone przez ZUS, natomiast nie występują w kodeksie spółek handlowych, który reguluje funkcjonowanie spółek. A w konsekwencji wspólnik w dwuosobowej spółce z o.o., niezależnie od tego, jaką ma część udziałów, nie powinien podlegać pod ubezpieczenie ZUS.

Poparcie tego znajdziemy m.in. w:

• uchwale trzech sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 21.02.2024 r. (sygn. sygn. akt II UZP 8/23) wskazującej, że „Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym”;
• wyroku Sądu Najwyższego (sygn. akt: III USKP 17/23): „Wspólnik dwuosobowej spółki z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako wspólnik jednoosobowej spółki z o.o., choćby był wspólnikiem większościowym, “niemal, prawie jedynym”.

Obecnie obserwujemy niejednolite orzecznictwo w kwestii jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Warto jednak tutaj przytoczyć argumenty z uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2024 roku, która podkreśla, że w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych brakuje definicji jednoosobowej spółki. Definicja ta znajduje się w Kodeksie spółek handlowych, gdzie stwierdza się, że: „spółka jednoosobowa to spółka kapitałowa, której wszystkie udziały lub akcje należą do jednego wspólnika lub akcjonariusza. Zdaniem Sądu Najwyższego należy literalnie odczytywać przepis wskazujący, że ubezpieczeniom społecznym podlegają wspólnicy spółek jednoosobowych i nie należy stosować wykładni rozszerzającej, prowadzącej do nieuznawania wspólnika mniejszościowego za wspólnika spółki”.

Jednak, mimo że istnieją interpretacje rozstrzygające brak obowiązku opłacania składek społecznych, w przypadku gdy jeden udziałowiec ma zdecydowaną większość udziałów, ZUS może uznać taką strukturę za pozorną i nałożyć obowiązek ich uiszczania, podobnie jak w przypadku jednoosobowej spółki z o.o. W razie sporu pozostaje droga sądowa i jest duża szansa, że rozwiązanie będzie korzystne dla spółki.

Jednoosobowa spółka z o.o. a składka zdrowotna

Wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega pod ubezpieczenie zdrowotne.

Składka zdrowotna w jednoosobowej spółce z o.o. wynosi 9% podstawy wymiaru, którą jest kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku.

W oparciu o powyższe dane składka zdrowotna dla jednoosobowych spółek z o.o. w roku 2025 wynosi 769,43 zł.

Dla porównania: udziałowcy wieloosobowej spółki z o.o. nie mają obowiązku zapłaty składki zdrowotnej, chyba że któryś z nich będzie pobierał wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług dla spółki.

ZUS a działalność gospodarcza i jednoosobowa spółka z o.o.

Prowadząc działalność gospodarczą i będąc jednocześnie jednoosobowym wspólnikiem spółki z o.o.:

• składki na ubezpieczenia społeczne opłaca się tylko z jednego wybranego przez siebie rodzaju działalności (z JDG lub jednoosobowej spółki z o.o.),
• składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaca się od każdej działalności (z JDG oraz spółki).

Składka zdrowotna w JDG zależy od jej formy opodatkowania, a jej wysokość ustala się wg zasad właściwych dla tych form opodatkowania. Wysokość składek ZUS dla JDG sprawdzimy tutaj.

Przykład 1.

Pani Sandra prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym, z której w styczniu 2025 osiągnęła dochód w wysokości 30 tys. zł oraz jest wspólnikiem jednoosobowej spółki z o.o. Jaką składkę zdrowotną zapłaci pani Sandra za miesiąc luty 2025?

Przykład 2.

Pan Tomasz jest wspólnikiem w dwóch jednoosobowych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Jaką składkę zdrowotną powinien zapłacić?

Inaczej kształtuje się opłacanie składki zdrowotnej, jeśli mamy do czynienia z kilkoma rodzajami działalności. Za interpretacją ZUS o sygnaturze DI/100000/43/648/2023: „przedsiębiorca prowadzący kilka rodzajów działalności, który stosuje różne formy opodatkowania, składkę na ubezpieczenie zdrowotne oblicza odrębnie od każdej z form podatkowych (zasady ogólne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, karta podatkowa) od podstaw wymiaru ustalonej odrębnie dla działalności opodatkowanej daną formą. Dodatkowo, jeśli przedsiębiorca prowadzi kilka rodzajów działalności, do których stosuje różne formy opodatkowania i dodatkowo prowadzi działalność, z której przychody nie są przychodami z działalności gospodarczej (udział w spółce komandytowej, jednoosobowej sp, z o.o.) to dodatkowo oblicza odrębną (“jedną”) składkę od podstawy wymiaru właściwej dla osób nieuzyskujących przychodów z działalności gospodarczej, tj. od 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w czwartym kwartale”. Podobnie orzeka interpretacja ZUS o sygn. DI/100000/43/276/2022.

Przykład 3.

Pani Monika prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym, z której w styczniu 2025 osiągnęła dochód w wysokości 10 tys. zł oraz jest wspólnikiem trzech jednoosobowych spółek z o.o. Jaką składkę zdrowotną zapłaci pani Monika za miesiąc luty 2025?

Czy w jednoosobowej spółce z o.o. występują ulgi ZUS?

Osoby prowadzące JDG, jeśli spełnią odpowiednie warunki, mogą korzystać z następujących ulg ZUS:

• ulga na start – zwolnienie ze składek społecznych przez pierwszych sześć miesięcy prowadzenia firmy;
• ZUS preferencyjny – obniżone składki ZUS przez pierwsze dwa lata prowadzenie firmy;
• Mały ZUS Plus – niższe składki przez 36 miesięcy w ciągu 60 miesięcy prowadzenia działalności.

Z powyższych ulg mogą jednak skorzystać tylko JDG, nie przysługują one jednoosobowym spółkom z o.o. – są one więc zobowiązane do opłacania pełnego ZUS-u.

Aczkolwiek w przypadku wspólnika jednoosobowej spółki z o.o., który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, możliwość korzystania z preferencyjnych składek ZUS zależy od kolejności zakładania tych form działalności. Jeśli wspólnik spółki z o.o. założy jednoosobową działalność gospodarczą, nie będzie mógł korzystać z preferencyjnych składek ZUS. Natomiast jeśli osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą założy spółkę z o.o., będzie mogła nadal korzystać z preferencyjnych składek. Kluczowy jest zatem moment założenia działalności i uzyskania statusu wspólnika.

Z małego ZUS Plus natomiast nie mogą skorzystać osoby, które w poprzednim roku kalendarzowym były wspólnikami jednoosobowej spółki z o.o., jak i obecni wspólnicy.

Przeczytaj także, czy wspólnik spółki z o.o. może skorzystać z ulgi na start.

Rozliczenie podatkowe spółki

Dochody spółek są zasadniczo obciążone 19% podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT).

Od 1 stycznia 2019 roku wprowadzono także preferencyjną stawkę CIT 9%, z której mogą skorzystać tzw. mali podatnicy CIT, czyli przedsiębiorcy, u których jednocześnie:

• wartość przychodów ze sprzedaży brutto za ubiegły rok (wraz z VAT) nie przekroczyła równowartości 2 mln euro oraz
• w bieżącym roku podatkowym przychody nie przekroczyły równowartości 2 mln euro.

Dodatkowo ze 9% stawki CIT mogą korzystać firmy rozpoczynające działalność – w pierwszym roku podatkowym.

Przedmiotem opodatkowania jest dochód (nadwyżka przychodów nad poniesionymi kosztami), który firma uzyskała w danym roku podatkowym. Dochód stanowi sumę:

• dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz
• dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Zaliczki na podatek należy opłacać miesięcznie lub kwartalnie, a zeznanie roczne CIT-8 najczęściej składa się do końca marca za poprzedni rok.

Warto również pamiętać, że jeśli spółka osiągnie zysk, wspólnicy mogą otrzymać dywidendę, która już podlega pod 19% zryczałtowany podatek dochodowy. W tym przypadku spółka pełni rolę płatnika podatku.

W rezultacie mamy do czynienia z podwójnym opodatkowaniem: najpierw spółka płaci CIT od wypracowanego zysku, a następnie wspólnicy od wypłaconej im dywidendy – kolejny podatek. Dywidenda jest pomniejszana o pobrany przez spółkę podatek.

Przykład 4.

Jednoosobowa spółka z o.o. osiągnęła zysk w wysokości 100 tys. zł w roku podatkowym. W związku z tym podatek z tytułu CIT wynosi 19 tys. zł do opłacenia przez spółkę – jako podmiot.

Więcej informacji o podatku od osób prawnych (którą jest także jednoosobowa spółka z o.o) dowiesz się z Podatek CIT – czym jest? Jak go obliczyć i kto musi go płacić? Kluczowe informacje 2025.

Estoński CIT

Spółka może skorzystać także z tzw. estońskiego CIT (ryczałtu od przychodów spółek). Ta forma pozwala na opłacanie ryczałtu od przychodów w momencie wypłaty zysku, zamiast standardowego CIT. Dla małych podatników oraz tych rozpoczynających działalność stawka podatku wynosi 10%, a dla pozostałych 20%.

W ramach estońskiego CIT oprócz podatku od spółki wspólnicy płacą również podatek od dywidend, który może być pomniejszony o 90% lub 70%, w zależności od kwoty podatku należnego spółki przypadającego na udział wspólnika.

Wspólnicy mogą korzystać jeszcze z tzw. zwolnienia dywidendowego – jeśli spełnione są warunki z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W estońskim CIT nie ma konieczności:

• prowadzenia rachunkowości podatkowej,
• ustalania podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Zaliczki na podatek CIT nie są płacone co miesiąc/kwartał – podatek odprowadza się w momencie wypłaty zysku ze spółki (dywidendy).

Zobacz więcej: Estoński CIT – na czym polega.

Uwaga! Aby skorzystać z estońskiego CIT, należy spełniać warunki z rozdziału 6b ustawy CIT „Ryczałt od dochodów spółek”.

Księgowość w jednoosobowej spółce z o.o.

Spółka jest zobowiązana prowadzić pełną księgowość, czyli musi prowadzić księgi rachunkowe. Składają się one z:

• dziennika,
• księgi głównej,
• ksiąg pomocniczych,
• zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych,
• wykazy aktywów i pasywów (inwentarz).

Począwszy od 2025 roku (lub w późniejszym terminie) poza podstawowymi danymi, podatnicy CIT będą musieli uwzględnić w księgach rachunkowych dodatkowe dane, takie jak:

• dane identyfikacyjne kontrahenta;
• w przypadku faktur stanowiących dowód księgowy – numer identyfikujący fakturę w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF);
• znaczniki identyfikujące konta rachunkowe, wykazywane według słownika znaczników identyfikujących konta rachunkowe (określonego w treści rozporządzenia);
• dane potwierdzające nabycie, wytworzenie lub wykreślenie z ewidencji środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;
• wysokość, rodzaj i typ różnicy pomiędzy wynikiem bilansowym i podatkowym.

Pełna księgowość wiąże się z większą liczbą obowiązków, w tym prowadzeniem ksiąg rachunkowych, ewidencji (np. środków trwałych, magazynowej) oraz przygotowaniem sprawozdania finansowego na koniec każdego roku.

Sprawozdanie finansowe

Sprawozdanie finansowe należy sporządzić w ciągu trzech miesięcy od dnia bilansowego. Jeśli rok obrotowy pokrywa się z kalendarzowym, termin ten mija 31 marca.

Sprawozdanie finansowe składa się z trzech głównych elementów:

• bilansu, który przedstawia stany aktywów i pasywów na koniec bieżącego i poprzedniego roku obrotowego;
• rachunku zysków i strat, który oddzielnie wykazuje przychody, koszty, zyski i straty oraz obciążenia wyniku finansowego za te same okresy;
• informacji dodatkowej, zawierającej opis zasad rachunkowości i metod wyceny.

Do sprawozdania należy dołączyć uchwałę zatwierdzającą dokumenty, sprawozdanie z działalności (jeśli wymagane), uchwałę o podziale zysku lub pokryciu straty oraz opinie biegłego rewidenta, jeśli sprawozdanie było badane.

Sporządzone sprawozdanie finansowe powinno być zatwierdzone przez odpowiednie organy spółki nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia bilansowego, czyli do 30 czerwca, jeżeli rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Zatwierdzone sprawozdanie finansowe należy złożyć do Krajowego Rejestru Sądowego (RDF) w ciągu 6 miesięcy nowego roku obrotowego. Można tego dokonać:

• bezpłatnie – dotyczy przedsiębiorców wpisanych do KRS, pod warunkiem, że zgłoszenia dokonuje osoba uprawniona do reprezentacji z ujawnionym w KRS numerem PESEL;
• za opłatą 140 zł – dotyczy złożenia elektronicznego wniosku na formularzu KRS-Z30, o wpis w rejestrze przedsiębiorców wzmianki o złożeniu dokumentów finansowych.

Przeczytaj także: sprawozdanie finansowe spółki z o.o. – zagadnienia ogólne.

Koszty prowadzenia jednoosobowej spółki z o.o.

Koszt założenia spółki z o.o. zależy od wielu czynników, m.in.: od wysokości kapitału zakładowego spółki, od wartości majątkowej spółki, kosztów doradztwa, konsultacji, kosztów notarialnych i rejestracyjnych.

Założenie jednoosobowej spółki z o.o. – opłata jednorazowa

Przekształcenie JDG w jednoosobową spółkę z o.o. – opłata jednorazowa

(1) Maksymalne stawki taksy notarialnej określone są w Rozporządzeniu.

(2) Powołanie biegłego rewidenta jest obowiązkowe dla spółek kontynuujących działalność, które w poprzednim roku obrotowym spełniły co najmniej dwa z poniższych warunków:

Prowadzenie jednoosobowej spółki z o.o. – cykliczne

*kwota z dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym. Przy założeniu, że jednoosobowa spółka z o.o. jest jedynym tytułem do ubezpieczeń.

***na przykładzie cen Biura Rachunkowego IFIRMA.PL.