Korzystną sytuacją dla budżetu państwa jest zwiększenie swoich przychodów, dlatego też politycy na przestrzeni lat podejmują różne działania, aby zrealizować ten cel. Wydawać by się mogło, że najprostszym sposobem na to, byłaby podwyżka opodatkowania, która zmusiłaby obywateli do przeznaczania większych funduszy na rzecz państwa. Czy zawsze to tak działa?
Niekoniecznie i właśnie o tym mówi krzywa Laffera!
Krzywa Laffera odnosi się do relacji między wysokością stawki podatkowej a wysokością wpływów do budżetu państwa. Zakłada, że podwyższenie podatków może przyczynić się do mniejszej ilości produkowanych dóbr, co w następstwie oznacza również niższe przychody dla rządu.
Głównymi przyczynami wystąpienia tego zjawiska są:
Obniżenie stawek podatkowych może nieść ze sobą różne efekty – ekonomiczny, arytmetyczny, dochodowy lub substytucyjny.
Ma charakter długoterminowy. Mniejsze podatki przyczyniają się do większych dochodów, zachęcając do większej konsumpcji. W następstwie, rosnący popyt pobudza gospodarkę – wzrasta produkcja, zatrudnienie, chętniej się inwestuje.
Każda obniżka należności podatkowych oznacza mniejsze dochody państwa, ograniczając siłę funkcji stymulacyjnej podatków.
Wyższe daniny publiczne zmniejszają finalne wynagrodzenie, które otrzymują pracownicy. Ludzie mogą czuć potrzebę pracować więcej, aby osiągnąć oczekiwany dochód.
Innym możliwym scenariuszem jest to, że pracownicy mogą czuć się zniechęceni przez niższe wynagrodzenia i nie będą widzieć sensu w wzmożonej pracy.
Poniżej przedstawimy 2 przykłady sytuacji gospodarczych, kiedy można było obserwować to zjawisko:
W latach 80. w stanie Kalifornia obniżono o ponad połowę podatki od nieruchomości. Stawki podatkowe spadły z 70% do 28%, co jednocześnie spowodowało wzrost wpływów do budżetu USA o 28%. Pokazało to również, że reformy podatkowe najczęściej odbijają się na najbogatszych podatnikach. Ich udział wzrósł z 18% do 15,6%. Natomiast niemal połowa mniej zamożnego społeczeństwa zapłaciła mniej – z 7,4% spadło do 5,7%.
Innymi zauważalnymi skutkami obniżenia obowiązujących należności podatkowych w Stanach Zjednoczonych było zwiększenie podaży pracy o około 2% oraz zachęciło społeczeństwo do większych inwestycji.
Jednakże w wyniku zmiany władzy w USA, w 1990 postanowiono podnieść podatek od osób fizycznych z 28% do 31%. Okazało się jednak, iż pomimo wzrostu stawki podatkowej, rok później zanotowano mniejszy udział podatku dochodowego w budżecie państwa.
W Polsce również możliwe było wystąpienie efektu krzywej Laffera. Wzrost ceł i podatków na samochody sprowadzane z zagranicy w latach 1990-1991 nie spowodował wzrostu dochodów budżetowych, lecz ich spadek. Sytuacja powtórzyła się w 2000 roku. Gdy akcyza na popularne samochody wzrosła z 4% do 6%, ich sprzedaż w maju 2000 roku spadła o 26% w porównaniu z rokiem poprzednim. Wzrosły jedynie dochody z akcyzy, ale wpływy z podatku VAT z kolei spadły. Pod koniec lat 90. sytuacja wpływów budżetowych z akcyzy na alkohol “twardy” była podobna. Mimo kolejnych podwyżek akcyzy, dochody w 1999 r. były niższe niż w 1998 r. I odwrotnie – po obniżeniu podatku od alkoholu w 2002 roku wpływy podatkowe wzrosły. Złagodzenie przepisów przyczyniło się do redukcji nielegalnych działań.
Na podstawie powyższych zależności łatwo zauważyć, że zbytnie podwyższanie stawek podatkowych niekoniecznie będzie miało pozytywny wpływ na gospodarkę. Zwiększenie zasobów budżetu Państwa jest zakładane w teorii, a rzeczywistość pokazuje, że dużą rolę odgrywają także postawy społeczne, a efekty decyzji politycznych często są nieprzewidywalne. Wprowadzając większe opłaty należy liczyć się z niezadowoleniem obywateli, którzy będą prędzej czy później szukać sposobów, aby nie pogorszyć swojej sytuacji ekonomicznej.
Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników ifirma.pl odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami.
Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA S.A. z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA S.A dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu ifirma.pl.