Zespół IFIRMA 
Sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych regulują art. od 22h do 22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A jakich przypadkach możliwa jest amortyzacja jednorazowa? Czy dotyczy ona samochodów?
Amortyzacja jednorazowa
Prawo do stosowania jednorazowej amortyzacji daje art. 22k ust. 7.
Zgodnie z nim z jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:
- podatnicy, którzy w danym roku rozpoczęli prowadzenie działalności podatkowej
- mali podatnicy
Zgodnie z ust. 11 nie uznaje się za podatnika rozpoczynającego działalność podatnika, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Małym podatnikiem dla celów podatku dochodowego, zgodnie z art. 5a pkt 20 ustawy o PIT, jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1,2 mln EUR. Kwota przeliczana jest na złotówki wg. średniego kursu NBP ogłaszanego na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego. Kwotę zaokrągla się do 1 000 zł. Limit małego podatnika na rok 2014 to 5 068 000 zł, na 2013 wynosił 4 922 000 zł.
Co można amortyzować jednorazowo?
Amortyzacja jednorazowa może być stosowana dla środków trwałych zaliczanych do grupy 3-8, z wyłączeniem samochodów osobowych. Dodatkowym ograniczeniem jest to, iż suma wartości początkowych środków trwałych zamortyzowanych w jednym roku jednorazowo nie może przekraczać równowartości 50 tys. EUR. Do kwoty tej nie sumuje się środków trwałych o wartości początkowej poniżej 3,5 tys. zł. Kwotę limitu jednorazowej amortyzacji przelicza się w analogiczny sposób jak limit dla małego podatnika. Limit ten w roku 2014 wynosi 211 tys. zł, w 2013 roku wynosił 205 tys. zł.
Samochody i inne pojazdy – amortyzacja jednorazowa
Samochody osobowe
Zgodnie z powyższą informacją, samochody osobowe są wyłączone z jednorazowej amortyzacji. W przypadku samochodów, których wartość początkową nie przekracza 3,5 tys. zł, nie ma obowiązku umieszczania ich w ewidencji środków trwałych (wynika to z art. 22d. ust. 2 ustawy o PIT). Składniki majątku o wartości początkowej nie przekraczającej 3,5 tys zł mogą zostać zaliczone w koszt jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1).
Samochód osobowy o wartości nie przekraczającej 3,5 tys zł (ale wyższej niż 1,5 tys. zł) mógłby być ujęty w ewidencji wyposażenia i tym samym zaliczony jednorazowo w koszt. Polecane jest jednak wprowadzanie pojazdów osobowych do ewidencji środków trwałych jeśli pojazdy te są własnością firmy, gdyż dzięki temu nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu dla pojazdu. Ujmując taki pojazd w ewidencji środków trwałych mamy prawo zastosować jednorazową amortyzację. Potwierdza to art. 22f ust. 3 „W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Odpisy jednorazowy może być dokonany w miesiącu zakupu środka trwałego lub w miesiącu następnym. Tylko w sytuacji kiedy środek trwały jest wprowadzany w grudniu nie można przenieść odpisu na następny rok – należy zastosować metodę jednorazową w miesiącu zakupu.
Pojazdy osobowe
Ostatnim elementem na który warto zwrócić uwagę jest sama definicja pojazdu osobowego. Zgodnie z art. 5a ust. 19a samochodem osobowym jest pojazd w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:
a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
– klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
– z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,
b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
– agregat elektryczny/spawalniczy,
– do prac wiertniczych,
– koparka, koparko-spycharka,
– ładowarka,
– podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
– żuraw samochodowy,
d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług;
Powyższa definicja obowiązuje od pierwszego kwietnia 2014 r.
Potwierdzeniem spełnienia powyższych wymagań – dla punktów a i b jest zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz adnotacja w dowodzie rejestracyjnym. Wymagania dla pojazdów z punktu c potwierdzane są na podstawie dokumentów wydanych zgonie z przepisami o ruchu drogowym.
Małgorzata Jagusiak
Dorota Łesak
