Koszt pracy własnej a wartość początkowa środka trwałego

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dość jednoznaczny sposób określają, co należy uwzględnić ustalając wartość początkową środka trwałego. W większości przypadków jest to cena nabycia danego składnika majątku lub też jego koszt wytworzenia – jeśli został on wytworzony przez przedsiębiorstwo we własnym zakresie. Czy do wartości początkowej nie zalicza się wówczas pracy własnej przedsiębiorcy? Sprawdźmy!

Wyłączenia z wartości początkowej środka trwałego

W art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poza wskazaniem, co należy rozumieć pod podjęciem „koszt własny wytworzenia”, znajdziemy informację o tym, co takiego kosztu stanowić nie może.

Koszt wytworzenia – co to takiego?

Koszt wytworzenia to wartość, wyrażona w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi oraz inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Na podstawie ww. do wartości początkowej środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie nie zaliczymy:

• wartości pracy własnej przedsiębiorcy,
• wartości pracy jego małżonka i małoletnich dzieci,
• kosztów ogólnego zarządu,
• kosztów sprzedaży,
• pozostałych kosztów operacyjnych,
• kosztów operacji finansowych (z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania).

Wartość początkowa bez pracy własnej przedsiębiorcy

Jak widać wyżej, wartość pracy własnej przedsiębiorcy została wyłączona z definicji kosztu wytworzenia, a co za tym idzie – także z wartości początkowej środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie. Oznacza to, iż nawet jeżeli właściciel firmy jest w stanie określić wartość swojej pracy wykonanej w trakcie wytworzenia środka trwałego, nie wpłynie ona na podstawę do wyliczenia odpisów amortyzacyjnych.