Kradzież niezamortyzowanego pojazdu
Ponad to, istotną przesłanką zakwalifikowania powstałej straty jednorazowo do kosztów podatkowych jest wykazanie przez właściciela pojazdu, że:- kradzież nie wystąpiła z jego winy,
- właściciel pojazdu nie przyczynił się do kradzieży np. nie zabezpieczając należycie pojazdu, zostawiając kluczyki w stacyjce, zostawiając samochód z otwartymi drzwiami itp.
- kradzież była wynikiem zdarzeń, których nie dało się uniknąć.
Zgłoszenie kradzieży
Kradzież należy niezwłocznie zgłosić co najmniej ubezpieczycielowi i policji. Każdy z tych podmiotów rozpatrzy sprawę i odpowiednio to udokumentuje wystawiając np.: protokoły oględzin, postanowienie o umorzeniu postępowania, protokół szkód. Dobrą praktyką będzie również, to kiedy podatnik sam sporządzi protokół kradzieży środka trwałego i wystawi protokół likwidacyjny. Będzie on podstawą ujęcia straty w podatkowej książce przychodów i rozchodów, w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki”.Jak ustalić stratę?
Pojazd musi być ujęty w ewidencji środków trwałych. Wysokość straty, czyli wartość niezamortyzowanej części samochodu firmowego należy ustalić na podstawie ewidencji środków trwałych. Aby wyliczyć wielkość straty trzeba pomniejszyć wartość początkową samochodu o kwotę naliczonych odpisów amortyzacyjnych.Przykład
- data zakupu auta firmowego = 10.01.2017 r.
- wartość początkowa samochodu = 60 000 zł
- stawka amortyzacyjna przyjęta przez podatnika = 20%
- miesięczny naliczony odpis amortyzacyjny = 12 000 zł /12 miesięcy = 1000,00 zł
- rozpoczęcie dokonywania odpisów amortyzacyjnych = luty 2017 r.
- data kradzieży auta firmowego = 20.04.2017 r. (ostatni odpis amortyzacyjny kwiecień 2017 r.)
- naliczone odpisy amortyzacyjne = 3 miesiące * 1000,00 zł = 3000,00 zł
- strata, którą można ująć w kosztach podatkowych w maju 2017 r. = 60 000 zł – 3000,00 zł = 57 000 zł.