Więcej na ten temat przeczytasz w poniższym artykule
Czym jest niezdolność do pracy?
Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi, że osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 1447/21: „Zaświadczenie lekarskie jest jedynym dopuszczalnym dowodem na okoliczność niezdolności do pracy. Z kolei w braku odpowiedniego zaświadczenia lekarskiego nie można mówić o niezdolności do pracy rodzącej prawo do zasiłku chorobowego, o dacie powstania niezdolności do pracy decyduje dzień określony w zwolnieniu lekarskim, jako termin jej wystąpienia, a nie faktycznie zaprzestanie wykonywania pracy przez pracownika.”
Wynagrodzenie chorobowe – zasady ogólne
Za czas niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą czy wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy przysługuje wynagrodzenie, wypłacane w następujący sposób:
- Pierwsze 33 dni choroby (lub 14 dni w przypadku pracowników powyżej 50 roku życia) – wynagrodzenie za czas choroby wypłaca pracodawca, a wysokość wynagrodzenia wynosi:
- 80% wynagrodzenia – w przypadku większości chorób,
- 100% wynagrodzenia – w przypadku chorób związanych z wypadkiem w pracy, w drodze do pracy lub z pracy, a także chorób w trakcie ciąży.
- Po upływie 33 dni (lub 14 dni)
– pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy, który wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Jego wysokość wynosi co do zasady 80% podstawy wymiaru, jednak w niektórych sytuacjach, jak ciąża czy wypadek przy pracy, może wynosić 100%.
Wynagrodzenie chorobowe
- Nie ulega obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.
- Nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego.
Kiedy wynagrodzenie chorobowe nie przysługuje?
Odmowa przyznania wynagrodzenia chorobowego może nastąpić w kilku przypadkach:
- Jeśli pracownik nie podlega ubezpieczeniu chorobowemu lub nie opłacał składek w terminie.
- Kiedy nie minął jeszcze tzw. okres wyczekiwania (czyli okres pierwszych X dni zatrudnienia), który wynosi:
- 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego w przypadku pracowników,
- 90 dni w przypadku osób objętych dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.
- Jeśli choroba wystąpiła przed objęciem ubezpieczeniem chorobowym lub przed zakończeniem okresu wyczekiwania.
- Gdy niezdolność do pracy powstała w okresie urlopu bezpłatnego, wychowawczego, tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności.
- Jeśli pracownik został odsunięty od pracy z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej i nie podjął proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy niezabronionej takim osobom.
- Gdy niezdolność do pracy została spowodowana przez pracownika umyślnym przestępstwem lub wykroczeniem.
- Gdy niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem alkoholu, narkotyków.
- Gdy pracownik w okresie zwolnienia wykonuje inną pracę zarobkową lub nadużywa zwolnienia lekarskiego.
- Gdy umowa o pracę została rozwiązana przed rozpoczęciem choroby pracownika.
Prawo do zasiłku chorobowego
Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:
- po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, o ile podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu;
- po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, o ile podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu.
WAŻNE – zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie podlegania ubezpieczenia chorobowego.
Pamiętaj, że zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, który przypada w czasie:
- urlopu bezpłatnego;
- urlopu wychowawczego;
- tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłku wynika z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania;
- usprawiedliwionej nieobecności w pracy;
- urlopu opiekuńczego.
Podsumowanie
Pracowniku, pamiętaj, że choroba w czasie trwania stosunku pracy nie powoduje pozbawienia Cię wynagrodzenia. Istnieją jednak okoliczności, które mogą wyłączyć otrzymywanie tegoż wynagrodzenia, np. gdy choroba wystąpiła z Twojej winy albo gdy zwolnienie lekarskie jest niewłaściwie wykorzystywane. W zakresie zwolnienia lekarskiego (L4) pamiętaj, że należy je dostarczyć do pracodawcy w ciągu 7 dni od jego wystawienia. Jeśli przekroczysz ten termin bez uzasadnionej przyczyny, to wysokość Twojego wynagrodzenia chorobowego może zostać obniżona o 25%, a w niektórych przypadkach – nawet odmówione.