Podatek CIT 2025. Jak go obliczyć i kto musi go płacić?

Podatek CIT - omówione zagadnienia:

Pokaż więcej ↓

W polskim ustawodawstwie obowiązują dwie ustawy o podatkach dochodowych, jedna z nich odnosi się do osób fizycznych, a druga dotyczy osób prawnych. W dzisiejszej publikacji opiszemy podatek CIT, wyjaśnimy czym, jest jak go obliczyć i kto musi go płacić. Będą to kluczowe informacje na temat podatku dochodowego od osób prawnych 2025.

Kto jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych?

Skrót CIT, którego używa się do podatku dochodowego od osób prawnych, pochodzi od nazewnictwa angielskiego “Corporate Income Tax”. Wszystkie najważniejsze informacje na temat podatku CIT zostały zapisane w ustawie.

Podatnikami CIT są następujące podmioty:

spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
spółki akcyjne,
fundacje,
stowarzyszenia,
spółdzielnie,
spółki kapitałowe w organizacji,
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej,
spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd w Polsce,
spółki komandytowo mające siedzibę lub zarząd w Polsce,
spółki jawne mające siedzibę lub zarząd w Polsce, jeżeli wspólnikami tej spółki nie są wyłącznie osoby fizyczne i spółka nie złoży przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji do urzędu skarbowego o podatnikach podatku CIT i PIT posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki,
podatkowe grupy kapitałowe składające się z co najmniej dwóch spółek prawa handlowego,
spółki niemające osobowości prawnej, mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
fundacje rodzinne w organizacji.

Przedmiot opodatkowania podatkiem CIT

Przedmiotem opodatkowania są przychody związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ustawie CIT rozróżnia się dwa źródła przychodów, które muszą być rozliczane oddzielnie:

Przychody z zysków kapitałowych.
Przychody z innych źródeł przychodów.

Zostały w niej wymienione enumeratywnie przychody zaliczane do zysków kapitałowych (art. 7b ustawy CIT). Są to przychody z udziału w zyskach osób prawnych, w tym w szczególności:

dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu, lub tej instytucji,
przychody z umorzenia udziałów/akcji lub ze zmniejszenia ich wartości,
przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki,
przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce,
wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki,
równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego,
dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów,
przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów.

Przychodem z zysków kapitałowych może być przykładowo:

Sprzedaż papierów wartościowych notowanych na giełdzie.
Wymiana waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar czy usługę.
Sprzedaż udziałów/akcji.

Przychodem z innych źródeł może być przykładowo:

Sprzedaż towarów i usług.
Produkcja towarów.
Sprzedaż środków trwałych.
Odsetki od udzielonych pożyczek.
Dodatnie różnice kursowe.
Wartość otrzymanych rzeczy lub praw nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

Część przychodów CIT może korzystać ze zwolnienia od podatku, jeśli jest przekazana na działalność statutową. Najczęściej takie zwolnienie dotyczy fundacji, stowarzyszeń i zrzeszeń

Niektóre przychody są opodatkowane w sposób zryczałtowany i nie podlegają sumowaniu z innymi przychodami

W podstawie do opodatkowania CIT znajdzie się suma dochodów z zysków kapitałowych i z innych źródeł przychodów, przy czym firmy mają obowiązek odrębnie określać ich wysokość

Jakie przychody są opodatkowane CIT?

W ustawie o podatku CIT dość skrupulatnie zostały wymienione kategorie przychodów, które podlegają opodatkowaniu. Nie będziemy wymieniać ich wszystkich, ale będą to w szczególności:

otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie,
wartość zwróconych wierzytelności, które uprzednio zostały odpisane jako nieściągalne lub umorzone i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
kwota podatku VAT nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, inne zwiększenia i zmniejszenia podatku VAT wynikające z ustawy o VAT,
inne przychody wymienione w ustawie CIT.

Ważne!
Za przychody związane z prowadzoną działalnością gospodarczą uważa się kwoty należne, choćby nie zostały otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów i udzielonych bonifikat i skont

Oznacza to, że przychód rozpoznaje się w momencie powstania obowiązku podatkowego, nawet jeśli faktura nie został jeszcze opłacona

Moment powstania obowiązku podatkowego w CIT

Każdy osiągany przychód w działalności gospodarczej musi zostać wykazany w prawidłowym okresie rozliczeniowym, dlatego tak ważna jest znajomość momentu powstania obowiązku podatkowego w CIT.

Obowiązek podatkowy w CIT powstaje w dniu:

wydania rzeczy,
zbycia prawa majątkowego,
wykonania usługi,
częściowego wykonania usługi.

nie później niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Przychód powstaje w momencie zdarzenia, które wystąpiło jako pierwsze.

Usługi rozliczane w okresach rozliczeniowych

W przypadku usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych przychód powstanie w dniu określonym w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz do roku. Ta zasada obowiązuje również do dostaw energii elektrycznej, cieplnej i gazu przewodowego

Kasowe rozpoznanie przychodu

Do niektórych przychodów stosuje się metodę kasową, w takim przypadku za datę powstania przychodu uważa się dzień otrzymania zapłaty. W tej kategorii znajdą się przykładowo: otrzymane kary umowne, odszkodowania, odsetki od kontrahentów za nieterminowe płatności czy udzielone pożyczki.

Przykład 1

Dnia 4 października spółka wydała towary kontrahentowi, zapłata za towar wpłynęła 10 października, faktura została wystawiona 30 października. W tym przypadku, jako pierwsze było wydanie towaru, a więc obowiązek podatkowy powstał 4 października.

Przykład 2

Spółka prowadzi sprzedaż online. Dnia 30 września na rachunek bankowy wpłynęła wpłata na poczet dostawy towarów, która została zrealizowana 1 października. Faktura została wystawiona 15 października. W takim przypadku przychód zostanie wykazany 30 września.

Przykład 3

Spółka świadczy usługi sprzątania rozliczane w okresach miesięcznych, obowiązek podatkowy powstanie na koniec każdego miesiąca. Faktura za wrzesień została wystawiona 5 października z terminem płatności 24 października. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje 30 września.

Przykład 4

25 września spółka wystawiła notę obciążeniową na karę umowną, która została zapłacona 20 października. W tym przypadku mamy do czynienia z kasowym rozpoznaniem przychodu, a więc powstanie on w dacie wpływu środków na rachunek bankowy spółki, tj. 20 października.

Koszty uzyskania przychodów

Koszty uzyskania przychodów stanowią ważny element, ponieważ pozwalają na zmniejszenie podstawy opodatkowania. Jednak ustawodawca wprowadził pewne warunki, których należy przestrzegać przy klasyfikowaniu kosztów.

Kosztami uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej będą takie wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, lub zabezpieczenia źródła przychodów

Koszty uzyskania przychodów można podzielić na:

bezpośrednie – czyli takie bezpośrednio związane z przychodami, jak np. zakup towarów handlowych,
pośrednio związane z przychodami, których nie można przyporządkować do danego przychodu.

Kosztami bezpośrednimi będą przykładowo:

zakup towarów i materiałów, które są następnie sprzedane,
materiały służące do wyrobu produktów,
koszty pracowników bezpośrednio produkcyjnych.

Kosztami pośrednimi będą przykładów:

koszty wynajmu powierzchni biurowych,
koszty reklamy,
obsługa księgowa.

Koszty uzyskania przychodów muszą być właściwie udokumentowane, najlepiej fakturą lub rachunkiem

W ustawie o podatku CIT wymieniony został katalog kosztów, które nigdy nie będą stanowiły podatkowych kosztów uzyskania przychodów – NKUP (art. 16 ustawy CIT).

W kategorii takich kosztów znajdują się m.in.:

odpisy amortyzacyjne od samochodów osobowych powyżej limitów:
- 225.000 zł dla samochodów o napędzie elektrycznym i wodorowym,
- 150.000 zł dla pozostałych samochodów,
naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek/kredytów,
koszty egzekucyjne związane z niewykonaniem zobowiązań,
grzywny i kary pieniężne orzeczone w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetki od tych grzywien i kar,
odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy Ordynacja podatkowa,
kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów, albo wykonanych robót i usług,
koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W przypadku nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych koszty uzyskania przychodów będą rozłożone w czasie. Ich wysokość będzie uzależniona od stawki amortyzacji i przyjętej metody dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Odpisy mogą być księgowane miesięcznie, półrocznie lub rocznie aż do całkowitego zamortyzowania.

Innym rodzajem kosztów uzyskania przychodów są wydatki związane z umową leasingu operacyjnego. Z kolei w tym przypadku kosztem uzyskania przychodów będą raty leasingowe, płacone zgodnie z harmonogramem spłaty.

Ustalanie dochodu w podatku CIT

Zasady obliczania dochodu w CIT jest zbliżona do tej obowiązującej w podatku PIT. Przy czym w przypadku osób prawnych ustawodawca wprowadził podział na dwa źródła przychodów i dlatego wszystkie przychody i koszty powinny zostać w sposób prawidłowy przyporządkowane do danego źródła, co pozwoli wyliczyć zaliczkę na podatek dochodowy. W bardzo dużym uproszczeniu dochodem w działalności gospodarczej jest nadwyżka przychodów nad kosztami uzyskania.

Dochód ustalany jest na podstawie rzetelnych ksiąg rachunkowych

Księgi rachunkowe powinny być prowadzone w sposób umożliwiający ustalenie:

przychodów, które nie są przychodami podatkowymi,
kosztów, które nie są kosztami podatkowymi NKUP,
przychodów wolnych od podatku CIT

Dochodem jest nadwyżka przychodów nad kosztami uzyskania

Wyliczenie dochodu, który będzie podlegał opodatkowaniu, wymaga posiadania kompletnych informacji na temat wysokości:

przychodów podatkowych,
kosztów podatkowych,
odliczeń od podstawy opodatkowania.

Przychodami podlegającymi opodatkowaniu w CIT będą w szczególności:

wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, praw i innych świadczeń,

wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu pożyczek/kredytów, z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

wartość zwróconych wierzytelności, które zostały odpisane jako nieściągalne i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów

Kosztami uzyskania przychodów będą w szczególności:

zakup towarów handlowych i materiałów,
zakup środków trwałych i wyposażenia,
odpisy amortyzacyjne,
opłaty leasingowe,
odsetki od kredytów,
koszty sprzedaży,
koszty ogólnego zarządu,
wynagrodzenia pracowników,
ujemne różnice kursowe

Przykładowe odliczenia od podstawy opodatkowania:

straty z lat ubiegłych.
umorzone w bankach kredyty w związku z postępowaniem restrukturyzacyjnym do 20% kredytu,
darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego, na cele kultu religijnego w ramach limitu do 10% dochodu,
ulgi:
- na działalność badawczo-rozwojową,
- na innowacyjnych pracowników,
- na prototyp,
- na robotyzację,
- na ekspansję,
- na terminale płatnicze

Stawki podatku CIT

W podatku dochodowym obowiązują dwie stawki podatkowe:

19% – stawka podstawowa,
9% – stawka obniżona, która może być stosowana po spełnieniu warunków ustawowych, nie ma zastosowania do przychodów z zysków kapitałowych.

Z obniżonej stawki CIT w wysokości 9% mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy są małymi podatnikami, u których:

wartość przychodu ze sprzedaży brutto za poprzedni rok (wraz z kwotą podatku VAT) nie przekroczyła kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, kwotę zaokrągla się do 1.000 zł,
przychody osiągnięte w bieżącym roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, kwotę zaokrągla się do 1.000 zł.

Te dwa warunki muszą być spełnione łącznie

Z obniżonej stawki CIT 9% skorzystają również przedsiębiorcy, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem że nie doszło do:

przekształcenia firmy, wyjątkiem jest przekształcenie spółki w inną spółkę,
podziału dotychczasowej firmy,
wniesienia przedsiębiorstwa do firmy,
przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej,
inne wymienione w ustawie.

Podatek minimalny CIT

Począwszy od 2024 roku, zaczęły obowiązywać przepisy o podatku minimalnym w CIT. Rozliczenie tego podatku nastąpi w 2025 roku za 2024 rok. Jakie podmioty zostały objęte obowiązkiem rozliczenia podatku minimalnego, wynika wprost z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych CIT (art. 24ca).

Przepisy o podatku minimalnym dotyczą podatników:

posiadających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski i podlegających pod nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce przykładowo: spółki prawa handlowego posiadające osobowość prawną, także w organizacji, spółki komandytowe, komandytowo-akcyjne,
podatkowe grupy kapitałowe,
prowadzących zakład zagraniczny na terytorium Polski.

10% minimalny podatek dochodowy CIT od spółek będzie należny jeśli:

poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych lub
osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%.

Podstawę opodatkowania 10% podatkiem minimalnym stanowi suma:

kwoty odpowiadającej 1,5% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym oraz
kosztów finansowania dłużnego poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych z wyjątkiem, gdy są to powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami, obliczonego według wzoru z ustawy,
kosztów poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych z tytułu:
- usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
- wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
- przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają o 3.000.000 zł kwotę obliczoną według wzoru z ustawy

Podatnik może wybrać uproszczony sposób ustalania podstawy opodatkowania stanowiącej kwotę odpowiadającą 3% wartości osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych. O wyborze takiego sposobu ustalania podstawy opodatkowania podatnik informuje w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, za który dokonał takiego wyboru

Podatek minimalny jest wyliczany po zakończonym roku podatkowym i podlega wykazaniu w składanym zeznaniu rocznym w informacji CIT/M i należy go wpłacić do końca marca

Podstawa opodatkowania ustalana jest na podstawie wzoru zamieszczonego w ustawie o podatku CIT

Przepisów o podatku minimalnym nie stosuje się między innymi do:

podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w roku rozpoczęcia i w kolejnych dwóch latach,
przedsiębiorstw finansowych,
podatników, którzy uzyskali niższe o 30% przychody w stosunku do roku poprzedniego,
podatników, których udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli taki podatnik nie posiada więcej niż 5% udziałów w kapitale innej spółki, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną,
małych podatników,
spółek prowadzących działalność komunalną,
podatników postawionych w stan upadłości, likwidacji lub objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym.

W informacji nr 599881 z dnia 16.08.2024 r. na pytanie dziennikarzy, czy toczą się prace nad zmianą ustawy o podatku minimalnym Ministerstwo Finansów odpowiedziało, że nie są obecnie prowadzone prace legislacyjne w tym zakresie. Dalej czytamy, że celem wprowadzenia minimalnego CIT jest przeciwdziałanie unikaniu płacenia podatków przez polskich podatników, którzy pomimo prowadzenia wieloletniej działalności i wykazywania znaczących przychodów, jednocześnie wykazują straty podatkowe albo niewspółmiernie niskie dochody do opodatkowania. Dlatego też podatnikami minimalnego CIT są podmioty, które ponoszą stratę lub wykazują bardzo niski wskaźnik rentowności.

Zaliczki w trakcie roku podatkowego

Podobnie jak w podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podatku CIT również mają obowiązek obliczać i wpłacać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy w terminie do 20 dnia następnego miesiąca. W przypadku zaliczek kwartalnych termin mija 20 dnia miesiąca po zakończeniu kwartału. Jeśli podatnicy CIT wybiorą uproszczoną formę wpłaty zaliczek ich wysokość będzie wynosiła 1/12 kwoty podatku należnego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. O wybraniu kwartalnej i uproszczonej formy wpłaty zaliczek należy poinformować w składanym zeznaniu rocznym CIT-8.

Do wyliczenia dochodu sumuje się:

przychody od początku roku,
koszty uzyskania przychodów od początku roku,
dochodem od początku roku będzie różnica pomiędzy przychodami a kosztami od początku roku – należna zaliczka,
Od należnej zaliczki od początku roku odejmowane są zaliczki zapłacone za okresy wcześniejsze i otrzymamy wysokość zaliczki za bieżący okres rozliczeniowy.

Dochód podatkowy stanowi sumę dochodu uzyskanego z zysków kapitałowych oraz dochodu z innych źródeł przychodów

Większość odliczeń od podstawy opodatkowania można dokonać dopiero w składanym zeznaniu rocznym CIT-8

Zeznanie CIT-8 składa się do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku, czyli do 31 marca i w tym samym czasie należy dokonać zapłaty podatku

Schemat wyliczenia zaliczki w trakcie roku podatkowego:

Od sumy przychodów odejmujemy koszty uzyskania przychodów, otrzymujemy dochód do opodatkowania.
Dochód można pomniejszyć o stratę z lat ubiegłych otrzymujemy podstawę do opodatkowania.
Podstawę opodatkowania mnożymy przez stawkę podatku CIT.
Od podatku należnego od początku roku odejmujemy zaliczki należne za poprzednie miesiące.
Otrzymujemy kwotę zaliczki CIT za bieżący okres rozliczeniowy.

Przykład 5

Spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT, podatek CIT opłaca według stawki podstawowej 19%. W okresie od stycznia do lipca 20xx r. spółka uzyskała następujące przychody i poniosła koszty – przychody i koszty podatkowe:

1. Przychody w działalności – 6.000.000 zł.
2. Koszty w działalności – 3.000.000 zł.
3. Należne zaliczki na podatek CIT za poprzednie miesiące od stycznia do czerwca 20xx r. – 300.000 zł.
4. Za poprzedni rok podatkowy spółka poniosła stratę w wysokości 100.000 zł, którą rozliczyła w bieżącym roku podatkowym przy obliczaniu zaliczek miesięcznych.

Wyliczenie zaliczki w trakcie roku podatkowego na podatek CIT będzie wyglądało następująco:

Suma przychodów do opodatkowania	6.000.000 zł
Suma kosztów uzyskania przychodów do opodatkowania	3.000.000 zł
Dochód = Przychody minus koszty	3.000.000 zł 6.000.000 zł – 3.000.000 zł = 3.000.000 zł
Odliczenia od podatku, np. strata podatkowa za lata ubiegłe	100.000 zł
Podstawa opodatkowania	2.900.000 zł 3.000.000 zł – 100.000 zł = 2.900.000 zł
Stawka podatku	19%
Podatek należny	551.000 zł 2.900.000 zł x 19% = 551.000 zł
Zaliczki należne za poprzednie okresy rozliczeniowe	300.000 zł
Należna zaliczka za bieżący okres rozliczeniowy	251.000 zł 551.000 zł – 300.000 zł = 251.000 zł

Schemat wyliczenia dochodu rocznego:

Należy ustalić odrębnie przychody i koszty dla danego źródła przychodów:
- zyski kapitałowe,
- inne źródła przychodów.
Analogicznie należy przyporządkować koszty do odpowiedniego źródła przychodów.
Dochód/stratę oblicza się ze źródła przychodów.
Od kwoty dochodu odejmuje się odrębnie straty dla każdego źródła przychodów.
W dochodzie nie uwzględnia się przychodów/dochodów wolnych lub zwolnionych od podatku dochodowego CIT odrębnie dla źródła przychodów. Te dochody są wymienione w informacji CIT-8O, która jest częścią zeznania CIT-8. .
Od dochodu można odliczyć:
- darowizny do wysokości 10% dochodu na rzecz:
  - organizacji pożytku publicznego,
  - kultu religijnego,
- ulgi podatkowe,
- stratę podatkową.
Dochód stanowi różnicę pomiędzy przychodem podatkowym a kosztami uzyskania przychodów uznanymi podatkowo.
Wyliczony dochód z innych źródeł przychodów będzie opodatkowany stawką podstawową 19% kub obniżoną 9%, po spełnieniu ustawowych warunków (art. 19 pdop).
Dochód z zysków kapitałowych jest opodatkowany stawką 19%.

Estoński CIT

Z estońskiego CIT mogą skorzystać zarówno małe, średni jak i duże przedsiębiorstw. Estoński CIT może być opłacany przez:

spółki akcyjne,
proste spółki akcyjne,
spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
spółki komandytowe, spółki komandytowo-akcyjne.

Udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami tych spółek są wyłącznie osoby fizyczne.

Spółka, która chce skorzystać z estońskiego CIT, musi spełniać następujące warunki:

Przychody osiągnięte w poprzednim roku podatkowym z tytułu: wierzytelności, pożyczek, odsetek, z poręczeń i gwarancji, z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, z transakcji z podmiotami powiązanymi nie mogą przekroczyć 50% przychodów wraz z kwotą podatku VAT z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym.
Zatrudnia na umowę o pracę pracowników przynajmniej przez 300 dni w roku lub ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych.
Nie posiada udziałów/akcji w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną.
Nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR).
Składa zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowana ryczałtem.

Uwaga!
Wszystkie powyższe warunki muszą być spełnione łącznie

Podstawę opodatkowania estońskim CIT stanowi:

Suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat – ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą – ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.
Dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku – osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego.
Dochód z tytułu zysku netto – osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończono opodatkowanie ryczałtem.
Dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych – osiągnięty w roku podatkowym

Ryczałt w estońskim CIT wynosi:

10% podstawy opodatkowania – w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej,
20% podstawy opodatkowania – w przypadku pozostałych podatników

Dochody do opodatkowania w estońskim CIT rozpoznaje się w szczególności w momencie:

Wypłaty zysku w formie dywidendy wspólnikom.
Wypłata zysku netto udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom.
Przeznaczenie zysku na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem

Rozliczenie CIT estoński jest dokonywane na deklaracji CIT-8E w terminie do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego

Termin płatności podatku zależy od przedmiotu opodatkowania ryczałtem (art. 28t CIT)

Wybór estońskiego CIT obowiązuje przez okres co najmniej 4 lata podatkowe

Podsumowanie

W dzisiejszej publikacji omówiony został temat podatku dochodowego od osób prawnych, czym jest, kto musi go płacić i jak go obliczać.

W ustawie o podatku CIT wymienione zostały podmioty, które są zobowiązane do rozliczania tego podatku. W tej kategorii mieszczą się spółki prawa handlowego, ale również stowarzyszenia, fundacje, spółdzielnie czy spółka jawna.

W podatku CIT ustawodawca wprowadził dwie kategorie przychodów – z zysków kapitałowych i z innych źródeł przychodów. To oznacza, że podatnicy mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w taki sposób, żeby można było wyodrębnić zarówno jedne, jak i drugie przychody, ale również koszty uzyskania przychodów. Jest to niezbędne z uwagi na odrębne rozliczanie dochodów, ale również strat w podatku CIT.

Koszty uzyskania przychodów dzielą się na koszty bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami. Część kosztów nie jest rozliczana podatkowo, dotyczy to kosztów NKUP, kategoria takich kosztów została wymieniona w ustawie CIT. Z uwagi na to księgi rachunkowe muszą być tak prowadzone, żeby możliwe było prawidłowe rozliczenie dochodu do opodatkowania.

W podatku CIT obowiązuje stawka podstawowa 19% i stawka obniżona 9%, z której można skorzystać, o ile zostaną spełnione warunki ustawowe.

Począwszy od 2024 roku wprowadzony został tzw. podatek minimalny CIT w wysokości 10%, który mają płacić podatnicy, którzy wykazują stratę lub niskie dochody. Przepisy wymieniają podmioty, które nie są zobowiązane do rozliczania podatku minimalnego.

W trakcie roku podatkowego podatnicy CIT mają obowiązek wyliczać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy w cyklach miesięcznych lub kwartalnych. Mogą również wpłacać zaliczkę uproszczoną co miesiąc stanowiącą 1/12 dochodów uzyskanych w roku poprzednim a jeśli wtedy wystąpiła strata, to sprzed dwóch lat.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik CIT składa rozliczenie roczne na druku CIT-8 w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następnego, jest to też termin zapłaty podatku z zeznania rocznego.

Stan prawny na dzień: 27.12.2024 r.