Interpretacje podatkowe – Nazwa towaru na paragonie fiskalnym

Interpretacja indywidualna z dnia 23.12.2011, sygn. ILPP2/443-1408/11-4/SJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Nazwa towaru na paragonie fiskalnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2011 r. (data wpływu 13 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 13 grudnia 2011 r. o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gastronomiczną i prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Paragon fiskalny drukowany przez kasę fiskalną zawiera dane zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia Dz. U. Nr 212, poz. 1338. Zainteresowany opisuje towary na paragonie fiskalnym w następujący sposób:

Zupa 8%.
Mięso 8%.
Ryby 8%.
Ser 8%.
Pierogi 8%.
Ziemniaki 8%.
Frytki 8%.
Kluski 8%.
Zestaw surówek 8%.
Chleb 8%.
Śniadanie 8%.
Obiad 8%.
Dodatki 8%.
Zakąski 8%.
Deser 8%.
Ciasto 8%.
Soki 5%.
Napoje 23%.
Kawa 23%.
Herbata 23%.
Piwo 23%.
Wino 23%.
Drink 23%.
Wódka 23%.
Papierosy 23%.
Wynajem 23%.
Żeton 23%.
Zapałki 23%.
Sprzedaż odpadów 23%.

Jak wskazała Spółka, w nazewnictwie towaru (usługi) stosuje ona nazwę towaru lub usługi. Wnioskodawca jest małą firmą, często zmieniającą jadłospis i stosowanie rozwiniętych opisów towarów wymagałoby ciągłych zmian wpisów do kasy fiskalnej. Ze względu na niewielkie obroty Zainteresowany stosuje prostą kasę fiskalną o ograniczonej pojemności pamięci. Zastosowanie rozwiniętych opisów nazw towarów szybko wyczerpałaby pamięć kasy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka prosi o potwierdzenie prawidłowości zastosowanych u niej nazw towarów…

Wnioskodawca uważa, że wystarczające jest zastosowanie nazwy towaru np. zupa, gdyż zgodnie z punktem e ustępu 6 ww. ustawy zastosowanie opis towaru lub usługi stanowiące rozwinięcie tej nazwy nie jest wymagane, lecz tylko może być ewentualne, ale nie koniecznie zastosowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
numer kolejny wydruku,
datę i czas ( godzinę i minutę) sprzedaży,
nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
cenę jednostkową towaru lub usługi,
ilość i wartość sprzedaży,
wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
łączną kwotę podatku,
łączną kwotę należności,
kolejny numer paragonu fiskalnego,
kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zatem z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwa towaru/usługi oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Zdaniem tut. Organu, nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów i usług, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towary czy usługi, które zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Nie ma także przeszkód, by nazwa towaru pochodziła z języka potocznego, tak by była w pełni zrozumiała dla klienta. Zatem, nie ma obowiązku umieszczania na paragonie nazwy każdego pojedynczego towaru.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi małą firmę gastronomiczną, która często zmienia jadłospis. Prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Ze względu na niewielki obroty Spółka stosuje kasę fiskalną o ograniczonej pojemności pamięci. Ponadto, z uwagi na fakt częstych zmian jadłospisu, co wymagałoby ciągłych zmian wpisów do kasy fiskalnej, Zainteresowany oferowane towary podzielił w następujący sposób, np.: Zupa 8%, Mięso 8%, Pierogi 8%, Soki 5%, Kawa 23%, Papierosy 23% itd.. Każda grupa towarowa przyporządkowana jest do odpowiedniej stawki podatku VAT. Jak wskazał Zainteresowany, paragon fiskalny drukowany przez kasę fiskalną spełnia wszystkie wymogi zawarte w § 5 ust. 6 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.

Spółka ma wątpliwości, czy sposób oznakowania towarów poprzez uwidocznienie na paragonie fiskalnym nazwy towaru określającej grupę asortymentową, jest prawidłowe.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują towary oferowane przez Zainteresowanego oraz możliwe jest przyporządkowanie ich do odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to w połączeniu z pozostałymi danymi, spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Reasumując, przedstawiony przez Spółkę sposób oznakowania sprzedawanych towarów na paragonie fiskalnym, tj. uwidoczniona na paragonie fiskalnym nazwa towaru określająca grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup, jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.