Ulga na złe długi w podatku dochodowym – zmiany po ogłoszeniu specustawy

Od 2020 roku zmieniły się przepisy w podatku dochodowym w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków, za które nie dokonano płatności w terminie 90 dni od terminu płatności. Taki mechanizm obowiązuje w podatku VAT i analogicznie zmienione zostały przepisy w podatku dochodowym. Jak wygląda obecnie kwestia COVID-19 a ulga na złe długi?

Co to jest ulga na złe długi w podatku dochodowym?

Dłużnik, który nie ureguluje zobowiązania lub jego części w terminie 90 dni od terminu płatności znajdującego się na fakturze, rachunku, umowie zobowiązany jest do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów takiej niezapłaconej kwoty. Tym samym zwiększy się u niego podstawa do naliczenia podatku lub zmniejszenia straty podatkowej. Obowiązek korekty leży po stronie nabywcy, a po stronie wierzyciela jest to przywilej. Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.

Co się zmieniło w uldze na złe długi po ogłoszeniu specustawy?

W związku z wprowadzeniem wielu zmian w przepisach podatkowych w ustawie o tarczy antykryzysowej dodano również zapis odnośnie ulgi na złe długi w podatku dochodowym. W ustawie dodano art. 52q, w którym określono warunki, w jakich przedsiębiorca nie będzie miał obowiązku stosowania ulgi na złe długi.

Muszą być spełnione łącznie 2 warunki:

Warunku z punktu 2 nie stosuje się do podatników, a więc z ulgi nie skorzystają przedsiębiorcy, którzy:

• stosowali w 2019 r. formę opodatkowania, w przypadku której nie ustala się przychodów,
• rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w ostatnim kwartale 2019 r. i nie uzyskali w tym okresie przychodów,
• rozpoczęli prowadzenie działalności w 2020 r.

Zgodnie z zapisem ustawowym przez średnie przychody, rozumie się kwotę stanowiącą iloraz przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym i liczby miesięcy, w których była prowadzona działalność gospodarcza w tym roku. Jest to zwolnienie, które obejmuje zaliczki opłacane w okresie od marca do grudnia 2020 r.

Ulga na złe długi w zeznaniu za 2020 rok

Zwolnienie z obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów po spełnieniu określonych warunków w trakcie roku podatkowego nie zwalnia dłużnika z obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania lub zmniejszenia straty w momencie złożenia zeznania rocznego za 2020 rok jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta do dnia złożenia zeznania.

Po stronie wierzyciela nowy zapis nie wnosi w ustawie żadnych zmian, ma on w dalszym ciągu przywilej do pomniejszenia przychodów o niezapłacone należności po upływie 90 dni od terminu płatności.

W przypadku uregulowania wierzytelności – zapłaty zaległej faktury – po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania w kwocie netto dla VAT-owców w terminie otrzymania zapłaty.