Z korzystaniem z systemu viaTOLL związane są następujące płatności:
1.kaucja- za wydanie urządzenie elektronicznego o nazwie viaBOX. Kaucja z założenia ma charakter zwrotny i nie jest wydatkiem definitywnym i ostatecznym, nie może być więc uznana jako koszt. Jej kwota to 120 zł. 2.wydatki związane z ustanowieniem zabezpieczenia- ponoszą je podmioty chcące dokonywać opłat za użytkowanie dróg z dołu, czyli po ich naliczeniu przez system. Zabezpieczenie takie może mieć formę np. nieodwołalnej, bezwarunkowej i płatnej na pierwsze żądanie gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, gwarancji pieniężnej. Kwota ustalonej gwarancji uzależniona jest od liczby pojazdów. Wydatki poniesione przez podmiot na ustanowienie gwarancji stanowią koszt uzyskania przychodów. W KPiR są one ujmowane zgodnie z datą poniesienia wydatku w kolumnie “pozostałe wydatki”. 3.opłaty za użytkowanie – sposób naliczania i księgowania wydatków związanych z użytkowaniem dróg płatnych uzależniony jest od ustalonego w umowie sposób rozliczeń. Może to być system przedpłacony (pre- pay) lub z odroczoną płatnością (post-pay).- system przedpłacony w systemie tym użytkownik dokonuje wpłaty przez faktycznym użytkowaniem drogi. Minimalna kwota zasilenia konta to 120 zł pomnożona przez liczbę pojazdów, maksymalna zaś to 1000 zł w przeliczeniu na jeden pojazd. Wpłacona przez użytkownika przedpłata nie stanowi kosztu podatkowego, kosztem ujmowanym w księdze jest dopiero miesięczne zestawienie. W momencie dokonania wpłaty wystawiany jest paragon niefiskalny nie podlegający księgowaniu. Ujęciu w ewidencji podlega dopiero miesięczne zestawienia wynikające z faktycznego użytkowania widoczne na koncie zarejestrowanego użytkownika. Z racji tego iż opłaty za użytkowanie dróg nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, użytkownik nie otrzymuje faktury VAT. Różnica między kwotą wpłaty a faktycznie naliczonymi opłatami stanowi saldo konta użytkownika zarejestrowanego w systemie viaTOLL. Uiszczenie opłat może nastąpić za pomocą jednej z wybranych form: karta debetowa,kredytowa, karta flotowa, przelewu lub wpłaty gotówkowej w Punkcie Obsługi Klienta lub w Punkcie Dystrybucji. Dodatkowym elementem ustalanym w umowie z operatorem systemu jest kwota limitu środków na koncie. Nie może być ona niższa niż 100 zł na jeden pojazd. W momencie przejeżdżania przez bramkę poboru opłat kwota opłaty automatycznie pobierana jest z konta. W momencie, gdy kwota dostępnych środków jest niższa niż kwota minimalna jest to sygnalizowane przez urządzenie vaiboox.
- system z odroczoną płatnością– system ten nie wymaga dokonania wcześniejszej wpłaty ale ustanowienia zabezpieczenia. Opłaty za bieżące użytkowanie są naliczane i widoczne na wystawionej w okresach rozliczeniowych nocie obciążeniowej. Dokument ten jest podstawą ujęcia wydatków w księdze. Termin płatności takiej noty to 14 dni od daty wystawienia noty. Zapłata zobowiązania w tym systemie może nastąpić jedynie za pomocą karty flotowej lub przelewu bankowego. Wpłata przy użyciu gotówki lub karty możliwa jest jedynie w Punkcie Dystrybucji.
viaTOLL 😉
cytuję : “Przy korzystaniu z systemu manualnego, podstawą ujęcia tego typu wydatków w koszt jest paragon za przejazd autostradą” – pytanie, na jakiej podstawie paragon NIEFISKALNY, bo taki się otrzymuje może być podstawą zaksięgowania w koszty ? Do końca 2011 roku nie ma możliwości zarejestrowania się w systemie viaTOLL (pojazd < 3,5 tony), tym samym nie ma mozliwości uzyskania noty obciążeniowej, która o ile wiem jest jedyną podstawą księgowania w koszty tych wydatków.
Do pojazdów które nie podlegają pod system viaTOLL odnoszą się zasady opisane tutaj: http://blog.ifirma.pl/2011/09/paragon-za-przejazd-autostrada/