Instytucja prawna darowizny określona została w przepisach art. 888-902 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny i polega na bezpłatnym, nieekwiwalentnym świadczeniu darowizny kosztem swojego majątku. O tym co powinna zawierać umowa darowizny i kiedy można ją odwołać, dowiesz się z niniejszego artykułu.
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku [por. art. 888 Kodeksu cywilnego].
Stronami umowy darowiznysą:
Stroną umowy darowizny mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, w tym także ułomne osoby prawne. Co szczególnie istotne, stroną obdarowaną może być również dziecko poczęte, lecz jeszcze nieurodzone.
Celem darowizny jest nieodpłatne przysporzenie korzyści obdarowanemu kosztem majątku darczyńcy. Tym samym darowizna polega na przeniesieniu na obdarowanego prawa własności, wierzytelności czy innego prawa zbywalnego o charakterze majątkowym.
Przedmiotem umowy darowizny mogą być wszystkie rzeczy i prawa dopuszczone do obrotu, przykładowo nieruchomość, przedsiębiorstwo, spadek, pieniądze, rzecz ruchoma w postaci np. samochodu, aparatu fotograficznego. Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:
Ogólnie ujmując darowizna jest:
Otrzymanie darowizny należy zgłosić do właściwego urzędu skarbowego poprzez dokonanie zgłoszenia na druku SD-Z2. Jeśli darowizna została przekazana w formie aktu notarialnego, to zgłoszenia do właściwego urzędu skarbowego dokonuje notariusz u którego czynność była dokonana.
Z uwagi na to, że umowa darowizny jest umową dwustronną, to do jej zawarcia potrzebne jest złożenie oświadczeń woli przez dwie strony umowy, tj. obdarowanego i darczyńcę.
Co do zasady, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione [tak art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego].
Umowy darowizny wymaga, aby oświadczenie darczyńcy zostało złożone w formie aktu notarialnego. Należy niewątpliwie zapamiętać, iż niezachowanie formy aktu notarialnego oświadczenia darczyńcy prowadzi do nieważności bezwzględniej całej umowy darowizny.
Z kolei umowa darowizny może, ale nie musi zostać sporządzona w formie aktu notarialnego – istotne jest jednak zachowanie dla niej formy pisemnej. Niemniej, w myśl art. 890 § 2 Kodeksu cywilnego Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron. Regulacja ta w praktyce oznacza, że gdy przepisy szczególne z uwagi na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy przez obie strony umowy, to zwykła forma pisemna nie znajdzie zastosowania, co doprowadzi do nieważności umowy. Przykładowo, jeśli przedmiotem umowy darowizny będzie nieruchomość, to wymaga się, aby oświadczenie nie tylko darczyńcy było zawarte w formie aktu notarialnego, ale również i oświadczenie obdarowanego. Tym samym, umowa darowizny, w tymże przypadku musi zostać zawarta przed notariuszem.
W konsekwencji, w zakresie formy umowy darowizny, wskazać należy, że:
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 grudnia 1980 r., sygn. akt I CR 487/80 wskazał, że Oświadczenie darczyńcy nie wymaga w świetle art. 890 § 1 k.c. formy aktu notarialnego. Przez “spełnienie świadczenia” należy rozumieć zarówno przypadki, w których zawarto umowę o skutkach tylko zobowiązujących i jednocześnie lub później spełniono świadczenie, jak też przypadki, w których zawarto umowę wywołującą podwójne skutki, tak że rozporządzenie nastąpiło z mocy samej umowy.
Do obligatoryjnych elementów umowy darowizny należą:
Przepis art. 891 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Odpowiedzialność darczyńcy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania powstaje w tych wypadkach, gdy umowa wprawdzie dojdzie do skutku, ale gdy:
Powyższa odpowiedzialność wynika z reguł wykonywania zobowiązań określonych w przepisie art. 354 Kodeksu cywilnego.
Jeżeli rzecz darowana ma wady, darczyńca obowiązany jest do naprawienia szkody, którą wyrządził obdarowanemu przez to, że wiedząc o wadach nie zawiadomił go o nich w czasie właściwym. Przepisu tego nie stosuje się, gdy obdarowany mógł z łatwością wadę zauważyć [por. art. 892 Kodeksu cywilnego].
Darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie) [por. art. 893 Kodeksu cywilnego].
W umowie darowizny możliwe jest nałożenie na obdarowanego obowiązku konkretnego działania lub zaniechania – jest to tak zwane polecenie darczyńcy. Polecenie jest niczym innym jak zawartym w umowie nakazem darczyńcy, aby obdarowany ten podjął konkretne działanie lub zaniechał oznaczonych czynności. Przykładowo darczyńca może obciążyć obdarowanego obowiązkiem spełnienia oznaczonego świadczenia na rzecz osoby trzeciej, przez co czyni on tę osobę wierzycielem obdarowanego.
Darczyńca, będący dziadkiem obdarowanego wnuka, przekazał mu w darowiźnie 300 000,00 zł, jednakże obciążył wnuka obowiązkiem zakupu mieszkania za tę kwotę. Polecenie będzie uznane za wykonane, jeśli obdarowany rzeczywiście spożytkuje tę kwotę na zakup nieruchomości.
Gdy darczyńca wskazuje konkretne cele na jakie ma zostać przeznaczona darowizna, inne wykorzystanie jej przez obdarowanego uprawnia darczyńcę do żądania zwrotu darowizny, na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, jako świadczenia nienależnego [tak Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. akt IV CSK 48/09]
polecenie jest elementem treści umowy darowizny.
Przepis art. 895 § 1 Kodeksu cywilnego jest przepisem umożliwiającym uwzględnianie wpływu zmiany stosunków przy ocenie dopuszczalności odmowy wypełnienia polecenia przez obdarowanego. Jednakże tego przepisu nie stosuje się do poleceń, które mają wyłącznie na celu korzyść obdarowanego. Zgodnie zatem z tą regulacją Obdarowany może odmówić wypełnienia polecenia, jeżeli jest to usprawiedliwione wskutek istotnej zmiany stosunków.
– jeżeli wypełnienia polecenia żąda darczyńca lub jego spadkobiercy, obdarowany może zwolnić się przez wydanie przedmiotu darowizny w naturze w takim stanie, w jakim przedmiot ten się znajduje. Przepisu tego nie stosuje się, gdy wypełnienia polecenia żąda właściwy organ państwowy.
Darczyńca może odwołać darowiznę jeszcze niewykonaną, jeżeli po zawarciu umowy jego stan majątkowy uległ takiej zmianie, że wykonanie darowizny nie może nastąpić bez uszczerbku dla jego własnego utrzymania odpowiednio do jego usprawiedliwionych potrzeb albo bez uszczerbku dla ciążących na nim ustawowych obowiązków alimentacyjnych.
Jeżeli po wykonaniu darowizny darczyńca popadnie w niedostatek, obdarowany ma obowiązek, w granicach istniejącego jeszcze wzbogacenia, dostarczać darczyńcy środków, których mu brak do utrzymania odpowiadającego jego usprawiedliwionym potrzebom albo do wypełnienia ciążących na nim ustawowych obowiązków alimentacyjnych. Obdarowany może jednak zwolnić się od tego obowiązku zwracając darczyńcy wartość wzbogacenia.
Darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.
odwołanie darowizny następuje przez oświadczenie złożone obdarowanemu na piśmie.
Należy zapamiętać, iż aby móc uzyskać zwolnienie z podatku darowizny gotówkowej między osobami najbliższymi jest udokumentowanie wpłaty tych środków pieniężnych na rachunek płatniczy w sposób zapewniający identyfikację stron umowy. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2023 r., sygn. akt III FPS 3/22 wskazano, że Wyrażenie użyte w art. 4a ust. 1 pkt 2 u.p.s.d “w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne (…) – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym”, należy rozumieć w ten sposób, że warunkiem wystarczającym do skorzystania ze zwolnienia podatkowego uregulowanego w tym przepisie jest udokumentowanie dokonania przekazania środków pieniężnych we wskazany w tym przepisie sposób przez darczyńcę na rzecz obdarowanego.
Chcesz przekazać darowiznę w najbliższej rodzinie? Tutaj sprawdzisz, o czym powinieneś wiedzieć.
Wzór umowy darowizny możesz pobrać tutaj
Czynnością nieodpłatną (darmą) jest taka czynność, w której jedna ze stron dokonuje na rzecz drugiej strony przysporzenia i nie otrzymując w zamian korzyści majątkowej, stanowiącej ekwiwalent tego przysporzenia. Nieodpłatność świadczenia polega na tym, że darczyńca nie otrzymuje w zamian za swoje świadczenie jakiegokolwiek świadczenia ekwiwalentnego od obdarowanego.
A jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat darowizna kryptowaluty i tego czy trzeba płacić podatek, to przejdź do tego artykułu.
Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników ifirma.pl odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami.
Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA S.A. z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA S.A dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu ifirma.pl.
Zrób to za darmo z programem IFIRMA!