Zielony marketing – czyli nowa dyrektywa UE w procesie transformacji ekologicznej

Parlament Europejski w dniu 17 stycznia 2024 roku zatwierdził projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniający dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/29/WE i 2011/83/UE w odniesieniu do wzmocnienia pozycji konsumentów w procesie transformacji ekologicznej poprzez lepsze informowanie i lepszą ochronę przed nieuczciwymi praktykami.

Jeśli chcesz wiedzieć jakie zmiany niesie za sobą zatwierdzony projekt dyrektywy, to przeczytaj poniższy artykuł.

Zielony marketing – cel i zmiany wprowadzone dyrektywą 2022/0092

W motywach do dyrektywy 2022/0092 (COD) wskazano, m.in., że:

• istotne stało się wprowadzenie zmian do unijnego prawa konsumenckiego, albowiem powstała konieczność zwalczania nieuczciwych praktyk handlowych. Wynika to z tego, że obecnie konsumenci napotykają szereg nieuczciwych praktyk handlowych dotyczących przykładowo postarzania towarów, wprowadzania w błąd twierdzeń dotyczących ekologiczności, nieprzejrzystych i niewiarygodnych oznaczeń lub narzędzi informacyjnych dotyczących zrównoważonego charakteru produktów;
• należy m.in. zmienić art. 6 ust. 1. dyrektywy 2005/29/WE, która reguluje działania przedsiębiorców wprowadzające w błąd, a w szczególności wprowadzające w błąd stosowane przez nich praktyki handlowe;
• należy zapewnić uczciwość i wiarygodność twierdzeń obejmujących kwestie związane z ekologicznością;
• należy zmienić również załącznik I do dyrektywy 2005/29/WE, zakazujący wykorzystywania ogólnych twierdzeń z zakresu ekologiczności, np. „przyjazne dla środowiska”, „eko-przyjazne”, „eko”, „zielone”, „przyjazne dla natury”, „ekologiczne”, „poprawne środowiskowo”, „przyjazne dla klimatu”, „łagodne dla środowiska”, „przyjazne pod względem emisji dwutlenku węgla”, „neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla”, „korzystne pod względem emisji dwutlenku węgla”, „neutralne dla klimatu”, „efektywne energetycznie”, „biodegradowalne”, „oparte na surowcach pochodzenia biologicznego” lub podobne, a także szersze stwierdzenia, takie jak „świadome” lub „odpowiedzialne”;
• konieczne jest wprowadzenie wymogu informowania konsumenta o metodzie porównania oraz produktach będących przedmiotem porównania, a także o dostawcach tych produktów i środkach służących modernizowaniu informacji;
• zakazuje się umieszczania oznaczeń dotyczących zrównoważonego charakteru, które nie są oparte na systemie certyfikacji ani nie zostały ustanowione przez organy publiczne;
• zakazuje się pozostawienia konsumenta bez informacji, że aktualizacja oprogramowania będzie odnosić negatywny skutek w przedmiocie korzystania z towarów z elementami cyfrowymi lub na pewne cechy tych towarów, nawet jeżeli aktualizacja poprawi działanie innych funkcji;
• zakazuje się pozostawienia konsumenta bez informacji o istnieniu cechy towaru wprowadzonej w celu ograniczenia jego trwałości;
• zaleca się przedsiębiorcy przed zawarciem umowy wyartykułowania konsumentowi szczegółowych informacji na temat trwałości i możliwości naprawy produktu w odniesieniu do wszystkich rodzajów towarów;
• zaleca się przedsiębiorcy przed zawarciem umowy poinformowania konsumenta o istnieniu i okresie obowiązywania handlowej gwarancji trwałości udzielanej przez producenta dla całego towaru, a nie jego elementów, a także minimalnego okresu dostarczania aktualizacji oraz informacji dotyczących naprawy innych niż punktowa ocena możliwości naprawy, w przypadku gdy producent lub dostawca treści cyfrowych, lub usługi cyfrowej, jeżeli jest inny od przedsiębiorcy, udostępnia odpowiednie informacje;
• zaleca się przedsiębiorcy przed zawarciem umowy z konsumentem zapewnienia, w przedmiocie wszystkich rodzajów towarów, punktową ocenę możliwości naprawy danego towaru podaną przez producenta zgodnie z prawem unijnym.

Rozszerzenie katalogu praktyk wprowadzających w błąd konsumenta

Dodatkowo dyrektywa 2022/0092 przewiduje rozszerzenie katalogu praktyk, których celem jest wprowadzenie w błąd konsumenta, tj.:

• reklamowe korzyści dla konsumentów, które faktycznie stanowią powszechną praktykę na rynku właściwym;
• formułowanie twierdzeń dotyczących ekologiczności w zakresie całego produktu, w przypadku, gdy w rzeczywistości dotyczy ono tylko określonej części tegoż produktu;
• działania związane ze wcześniejszym starzeniem się produktów, czyli projektowanie produktu w ten sposób, aby stał on się szybciej bezużyteczny;
• przedstawianie produktów jako podlegających naprawie w przypadku, gdy w rzeczywistości naprawa nie jest możliwa oraz nieinformowanie konsumenta o tym, że naprawa towarów nie jest możliwa zgodnie z wymogami prawnymi;
• zakaz namawiania konsumenta do wymiany części zużywalnych produktu wcześniej, niż byłoby to konieczne z przyczyn technicznych danego produktu;
• zakaz nieinformowania konsumenta o tym, że towar zaprojektowano tak, aby ograniczyć jego funkcjonalność w przypadku korzystania z materiałów zużywalnych, części zamiennych lub wyposażenia dodatkowego, które nie są dostarczane przez pierwotnego producenta.

Podsumowanie

Omawiana dyrektywa ma na celu wzmocnienie prawa konsumentów poprzez zmianę dwóch dyrektyw, tj. dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady o nieuczciwych praktykach handlowych i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE 2 w sprawie praw konsumentów.

Jeśli chcesz się zapoznać z tekstem dyrektywy 2022/0092 (COD), to kliknij tutaj.