W przypadku gdy następuje rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem pracodawca ma kilka obowiązków z tym związanych. Sprawdź jakich!
W przypadku gdy następuje rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem pracodawca ma kilka obowiązków z tym związanych. Są one tematem poniższego artykułu.
Świadectwo pracy jest ważnym dokumentem dla każdego zwalnianego pracownika. Jest to dokument, który pracownik będzie musiał przedstawić w firmach, w których będzie w przyszłości pracował. Na podstawie świadectwa pracy ustalane są niektóre uprawnienia pracownicze takie jak np. urlop wypoczynkowy czy staż pracy. Dlatego ważne jest aby pracownik otrzymał świadectwo w terminie i żeby było ono poprawnie wypełnione.
Zgodnie z art. 97 § 1 Kodeksu pracy, zwanej dalej „Kodeksem pracy”; w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy.
Ale jeżeli z jakiś przyczyn wydanie świadectwa pracy pracownikowi lub osobie przez niego upoważnionej w tym terminie nie jest możliwe, to pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu przesyła świadectwo pracy za pośrednictwem poczty lub doręcza je w inny sposób.
W świadectwie pracy należy podać podstawę prawną rozwiązania takiej umowy oraz termin wystawienia świadectwa.
Według § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. – Dziennik Ustaw z 2016 r. poz. 2292 w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczeń społecznych, dotyczące:
Najczęściej występujące podstawy prawne rozwiązania umowy o pracę:
art. 30 § 1 pkt 1 – rozwiązanie umowy na mocy porozumienia stron,
art. 30 § 1 pkt 2 – przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem przez pracodawcę lub pracownika),
art. 30 § 1 pkt 3 – przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia),
art. 30 § 1 pkt 4 – z upływem czasu, na który była zawarta (przy umowach na czas określony lub okres próbny),
art. 30 § 1 pkt 5 – z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
Punkt drugi rozporządzenia regulującego sposób wystawiania świadectwa pracy mówi o tym, że:
Od czerwca 2017 r. obowiązuje nowy wzór świadectwa pracy. Wzór ten znajduje się w załączniku do tego rozporządzenia. Znajduje się również w naszym serwisie we wzorach dokumentów.
Więcej na temat jak wypełnić świadectwo pracy tutaj.
Ekwiwalent pieniężny przysługuje w przypadku niewykorzystania należnego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy pracownika. Pracownik, którego stosunek pracy nie ulega wygaśnięciu nie może zamienić na świadczenia pieniężne niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego.
Kodeks pracy nie reguluje bezpośrednio terminu, kiedy pracodawca powinien wypłacić ekwiwalent za urlop. Mówi o tym wyrok Sądu z dnia 29 marca 2001 r. (I PKN 336/00)
„Sąd Najwyższy stwierdził, że wraz z dniem rozwiązania stosunku pracy prawo pracownika do urlopu wypoczynkowego w naturze przekształca się w prawo do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop. W tym samym dniu rozpoczyna bieg termin przedawnienia roszczenia o ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane w naturze, a nieprzedawnione urlopy wypoczynkowe.„
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop przysługuje w wysokości odpowiadającej proporcjonalnemu wymiarowi urlopu, tj. odpowiednio do okresu przepracowanego do dnia ustania stosunku pracy. Aby ustalić wysokość należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego z tytułu niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego, potrzebna jest znajomość współczynnika urlopowego. Współczynnik ten ustala się odrębnie w każdym roku kalendarzowym i stosuje go przy obliczaniu ekwiwalentu, do którego pracownik nabył prawo w ciągu tego roku kalendarzowego. Współczynnik ustala się, odejmując od liczby dni w danym roku kalendarzowym łączną liczbę przypadających w tym roku niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a otrzymany wynik dzieli się przez 12.
Dla pracujących od poniedziałku do piątku, których dni wolne z tytułu 5 dniowego tygodnia pracy wypadają w sobotę, współczynnik ekwiwalentowy na 2019 r. wynosi 20,92. Natomiast jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy wartość współczynnika obniża się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika.
Przykładowo współczynnik dla pracownika zatrudnionego:
Obliczając ekwiwalent, bierze się pod uwagę te same składniki wynagrodzenia, co przy obliczaniu wynagrodzenia urlopowego:
Obliczając ekwiwalent za 1 dzień urlopu, dzielimy sumę miesięcznych wynagrodzeń przez współczynnik ekwiwalentowy. Znając wysokość ekwiwalentu za 1 dzień urlopu, oblicza się ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Dzieli się ekwiwalent za jeden dzień urlopu przez 8, a następnie, mnoży tak otrzymany ekwiwalent za jedną godzinę urlopu przez liczbę godzin niewykorzystanego urlopu.
Umowa z pracownikiem została rozwiązana z dniem 31 stycznia 2019 r. Pracownik ma 3 dni niewykorzystanego urlopu. Otrzymuje on tylko wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2.250,00 zł brutto.
Ekwiwalent obliczamy: dzielimy miesięczne wynagrodzenie pracownika 2.250,00 zł przez współczynnik ekwiwalentu (w 2019 roku wynosi on – 20,92), tak otrzymany ekwiwalent za jeden dzień urlopu (107,55) dzielimy przez 8, (107,55: 8= 13,44 zł), a następnie mnożymy wynik (13,44 zł) przez liczbę godzin niewykorzystanego urlopu (3 dni * 8 godzin = 24,00 godziny)= 322,56 zł
czyli:
2.250,00 zł (suma miesięcznych wynagrodzeń)
2.250,00 zł: 20,92 = 107,55 zł (ekwiwalent za 1 dzień roboczy)
107,55 zł: 8 = 13,44 zł (ekwiwalent za jedną godzinę urlopu)
13,44 zł * (3* 8) = 13,44 zł * 24,00= 322,56 zł (ekwiwalent za 3 dni urlopu).
Od stycznia 2019 r. weszły istotne zmiany dotyczące przechowywania dokumentacji pracowniczej. A mianowicie na pracodawcy ciąży teraz obowiązek przekazywania pracownikom dodatkowych informacji dotyczących okresu przechowywania dokumentacji pracowniczej.
Według nowych przepisów skrócony będzie okres przechowywania dokumentacji pracownika z 50 do 10 lat.
Termin ten dotyczyć będzie głównie pracowników zatrudnionych po 1 stycznia 2019 roku.
Od stycznia 2019 r. w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca ma obowiązek wraz ze świadectwem pracy wydać pracownikowi w formie papierowej lub elektronicznej informację:
W przypadku pracowników i zleceniodawców zatrudnionych przed 1 stycznia 2019 r. o możliwości skrócenia okresu przechowywania akt pracowniczych decydować będzie data ich zatrudnienia.
Czyli:
Więcej informacji na ten temat znajduje się tutaj.
Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników ifirma.pl odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami.
Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA S.A. z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA S.A dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu ifirma.pl.
Zrób to za darmo z programem IFIRMA!